موضوع: تفسیر موضوعی/غفلت /آیه 22 سوره ق

اشاره به مطالب گذشته :

در تتمه آیه 22 سوره ق ، بیان شد که نکته هفتم این است که ضمیر کاف خطاب در غطاءک به این معناست این که پرده پوشی از بصیرت و ندیدن حقیقت به جهت اعمال خود انسان است و این پرده غفلت نتیجه اعمال خود انسان است و لذا به خود شخص نسبت داده شده است. در واقع خداوند هر فرزندی را بدون این پرده و با بصیرت آفریده است. اما کیفیت تربیت و فضای پیرامون باعث پرده پوشی و عدم بصیرت انسان شده است.

خیلی مایه تاسف است که انسان چهل ساله این حقائق را نمی بیند اما در 20 سالگی بهتر می توانست ببیند این حقائق را و این مایه ننگ است که سن بالاتر رفته ولی چشم بسته تر شده است.

اعمالی که باعث شده این غطاء ایجاد شود را بعضا بیان کردیم.

یکی از این اعمال، آمال طولانی است. فکر و خیال های نابجای انسان میتواند عاقبت انسان را به غفلت و پرده پوشی منتهی کند.

یکی دیگر محبت به خانواده به خاطر غیر خدا و وابستگی به خود خانواده کما اینکه زبیر به همین جهت به بدبختی و بیچارگی رسید. به خانواده و فرزندان بفهمانیم که محبت ما نسبت به ایشان به خاطر خداست. به فرزند گفته شود چون کار خوب انجام دادی و خدا دوستت دارد من هم دوستت دارم.

یکی دیگر از اعمال، محبت نسبت به دنیا و پست و مقام است. بعضی به حدی عاشق پست و مقام هستند که اگر به مقام نرسند بستری می شوند. رهبری فرمود «ما اگر عقل داشته باشیم نباید دنبال پست و مقام برویم» انسان باید برای زندگی تلاش کند، در کار و شغل خودش تلاش کند. انسان اگر تلاش کند، دیگران شناسایی میکنند و انسان را برای پست و مقامی انتخاب می کنند.

اگر مسئولیت تعین پیدا کرد، باید قبول کرد تا به دین و مکتب خدمت کرد. اما نباید له له زد برای پست و مقام.

و دیگر اعمال حسادت و شهوات و تعصب ها و جهالت ها و ...

اینها پرده ساز برای ندیدن حقیقت هستند.

نکته هشتم :

آخرین نکته این است که قیامت و آخرت ما و جایگاه ما با همین اعمال فعلی ساخته می شود. این دیدگاه و نکته بر خلاف علامه شعرانی است که فرمود بهشت و جهنم خلق شده است.

البته منافتی ندارد. میتوان گفت بهشت و جهنم خلق شده ولی جایگاه هر انسانی به وسیله افعال مشخص می شود و ساخته می شود.

گفتار و رفتار انسان تعیین کننده منازل اخروی انسان است.

آیه نهم در مساله غفلت :

سوره مبارکه مریم، آیه 39 :

﴿وَ أَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَ هُمْ في‌ غَفْلَةٍ وَ هُمْ لا يُؤْمِنُون‌﴾

(آنان را از روز حسرت [روز رستاخيز كه براى همه مايه تأسف است‌] بترسان، در آن هنگام كه همه چيز پايان مى‌يابد! و آنها در غفلتند و ايمان نمى‌آورند!)

لحظات مرگ و موت انسان در چه حالتی خواهد بود؟

بعضی در حال طاعت هستند و بعضی در حال معصیت هستند.

در این مواقع انسان به حال شهدا غبطه می خورد. چه بسیار حسرت دارد مرگ در بستر و در حال مریضی وقتی به حال شهدا نگاه می کنیم.

آیه شریفه می فرماید گروهی در حال غفلت از دنیا می روند.