موضوع: تفسیر موضوعی/حسادت و خیرخواهی /آیه 5 سوره فلق (مساله چشم زخم)

صحبت در منشا چشم زخم بود که اولین مورد آن امتحان الهی بود که مورد اراده خداوند است که البته ما می توانیم دعا برای عافیت کنیم.

منشا دوم ، ضعف روحی است مثل سوء ظن و عجب و غرور ، و سرمستی و غفلت است.

این منشا دوم در اختیار خود انسان است.

نکته مهم اینست که به جهت علمی و تئوری ، منشا این امور است. اما به جهت میدان عمل ، تفاوت وجود دارد. توصیه شده است در میدان عمل دنبال منشا نباشید. انسان نمی داند منشا چیست. همین قدر کافی باشد که دنیا دار ابتلا و بلا است. دنیا برای احدی بدون سختی نبوده است. فراز و نشیب دارد. این بلا و ابتلا برای همه است حتی انسان های ثروتمند که برخی از ایشان چندین برابر دیگران در رنج هستند.

آرامش انسان ، در اعتقاد و معرفت است. انسان بفهمد برای چه است و در چه موقعیتی است.

رهبری معظم در حوادث اخیر این یک دو سال ، خودش آرامش داشت و مثلا در نماز جمعه نصر دیگران را هم آرامش می دهد.

لذا انسان نباید در مقام عمل توجه به منشا داشته باشد چرا که اولا از کجا می دانیم که فلان ابتلا ، اثر چشم زخم است.

ثانیا موجب بدبینی به بندگان و گاهی اولیای الهی می شود چرا که ابتلاء کذایی چشم زخم نیست. در واقع سبب این مریضی این انسان ، چشم زخم نیست ، ولی با این تصورات کدورت و دشمنی ایجاد می شود.

ثالثا بعضی افراد در زندگی سستی و کاهلی دارند و این سستی ، سبب مشکلی می شود ولی مشکل را به پای چشم زخم می گذارند. خب این مساله سبب اتهام به دیگران و مومنین می شود.

لذا در حوادث ، دنبال منشا نباشید بلکه در پی کشف وظیفه و تکلیف باشیم مثلا رجوع به دکتر ، نه اینکه به دیگران بدبین شویم. این انسان هم مثل این همه انسان هایی که مثلا بیمار شده اند و مبتلا هستند.