موضوع: تفسیر موضوعی/حسادت و خیرخواهی /آیات 54 و 55 نساء

ولادت امام سجاد علیه السلام

دعای ابوحمزه از ادعیه خاصی است که چه بسیار نیکوست که طلبه با این دعا مانوس باشد. مقداری از عبادت و نماز و مناجات ما ، برایمان بهره دارد که با آن گره خورده باشیم و فهمیده باشیم و درک کرده باشیم.

اگر یک عامی دعایی را بخواند که ثوابی ببرد ، همین مقدار مورد توقع است. اما برای طلبه و روحانی که با معارف سر و کار دارد باید به گونه ای بخواند که گویا در محضر امام زانو زده است. یک صفحه دعا خواندن به این شکل بسیار بهره دارد.

ان شا الله حضرات قصورات ما را ببخشند و بپوشانند.

اما التفسیر :

کلام در آیات 54 و 55 سوره نساء بود که مربوط به برخورد یهودیان با پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله است و عده بسیاری از یهودیان کفر ورزیدند و ایمان نیاوردند و حسادت ورزیدند.

در شرح لغات ، برخی نکات بیان شد.

نکته بعدی :

صدّ :

صد به معنای جلوگیری کردن است. سد یعنی بستن مثل سدوا الباب

این دو معنا در دو لفظ ، قریب به هم هستند.

آمن به :

اختلاف است که ضمیر به چه کسی برمی‌گردد و اگر به پیامبر اسلام برگردد ، مقصود از آمن یهودیان هستند که به مدینه آمدند برای فحص از نبوت پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و ایمان آوردند و در طرف مقابل عده ای از همین یهودیان بودند که نه تنها ایمان نیاوردند بلکه مانع می شدند از تبلیغ دین اسلام و ترویج رسول مکرم صلی الله علیه و اله

سعیرا :

این گروه از یهودیان که ایمان نیاوردند و مانع می شدند و موجبات آزار اسلام بودند ، در جهنم سعیر خواهند بود. سعیر یعنی برافروخته و فروزان که این جهنم عذابی این چنین برای ایشان خواهد داشت.

این مساله البته مختص آن ها نیست ، امروز هم اگر کسی مانع دین باشد چنین عذابی خواهد داشت. اگر کسی به خاطر حسادت ، مخالفت کند با مومنی ، دچار این عذاب است.

نکات تفسیری آیات کریمه :

نکته اول :

ناس در آیه شریفه ﴿أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاس﴾‌ مقصود چه کسانی هستند؟

چهار دیدگاه است :

1 – شخص پیامبر صلی الله علیه و اله است. چرا که امتیازات خاصی برای پیامبر صلی الله علیه و اله وجود داشت و لذا موجبات حسادت شد.

این قول مورد قبول نیست از نظر ستاد محترم.

سوال : اگر مقصود شخص رسول الله است پس چرا لفظ ناس به کار برده شده است که معنای عموم دارد؟

جواب : اولا : پیامبر صلی الله علیه و اله یک نفر بود که قوام دین به ایشان است و به اعتبار قوام دین ، یک نفر در مقام یک امت است.

ثانیا : از باب کنایه از شخص به ناس تعبیر شده است. مثل اینکه در زبان فارسی وقتی کسی شما را اذیت می کند می گویید مردم ازاری کرد. یک نفر را به مردم تعبیر کرد.

علی ای حال از نظر استاد محترم این قول مورد قبول نیست لکن بر فرض قبول ، اشکال وارده ، مردود است.

سایر اقوال ان شا الله در جلسات بعدی بیان خواهد شد.