موضوع: تفسیر موضوعی/سوء ظن /آیه 12 سوره مبارکه نور

در تکمیل یه 154 سوره مبارکه ال عمران باید بگوییم که با تبیین مساله جبر و اختیار ، انسان باید مراقب ورودی ذهن و نیت ها باشد. همه امور گره خورده است به مساله نیت ها و قصد انسان و باید کاملا جدی گرفته شود. نیت ها هم روشن نیست و مخفی است. انسان باید مراقب فکر معصیت باشد و هر جور که ممکن است از معصیت باید فرار کرد. کما اینکه در زندگی شهید بابایی نقل شده که بعد از ایجاد فکر گناه شروع به ورزش و دویدن کرد تا بدن خسته شود و سریع به استراحت بپردازد.

ششمین آیه در سوء ظن :

ششمین آیه و آخرین آیه در مساله سوء ظن در سوره مبارکه نور ، آیه 12 است.

﴿لَوْ لا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بِأَنْفُسِهِمْ خَيْراً وَ قالُوا هذا إِفْكٌ مُبين‌﴾

(ترجمه : چرا هنگامی که مومنین و مومنات تهمت را شنیدند ، گمان نیک نبردند و نگفتند ما ظن خیر می کنیم.)

لولا در ابتدای آیه شریفه برای توبیخ است و قالوا هذا افک مبین ، نتیجه این توبیخ است.

بیان ذلک : قصه در مساله تهمت به یکی از زنان پیامبر است که نسبت فحشا به او دادند.

در آیه قبل می فرماید :

﴿إِنَّ الَّذينَ جاؤُ بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ لا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ وَ الَّذي تَوَلَّى كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذابٌ عَظيم‌﴾

افک در این آیه شریفه یعنی دروغ بزرگ که موجب اتفاقات ناگوار می شود.

دروغ گاهی اوقات کوچک است و در مقام مزاح است و گاهی در جایی است که نسل ها را هم تحت تاثیر قرار می دهد.

منکم هم یعنی از بین خود مسلمین بودند که نفاق داشتند.

خداوند در ادامه ایه 11 دلگرمی می دهد که این قضیه را شر حساب نکنید بلکه خیر است. به اعتبار آینده قضیه است. به این بیان که گاهی اوقات قضاوت در دایره دید نیست و لذا درست نیست و به معنای دیگر گاهی از یک جهت به قضیه ای نگاه می کنیم. مثل قضاوت واقعه عاشورا که در عصر آن زمان به معنای شکست سیدالشهدا علیه السلام بوده است اما بعد از اینکه این قاب را از دید سالها بعد نگاه کنیم ، متوجه می شویم که پیروزی حقیقی با سیدالشهدا علیه السلام بوده است.

در این ماجرا هم خداوند می فرماید قاب را از دید دیگری نگاه کنید که این دشمنان و منافقین شناخته خواهند شد و بعد از این به دین و مسلمانان نمی توانند ضربه بزنند.