موضوع: مباحث الفاظ/اقتضاء النهی للفساد46 /مقتضای نهی از معامله1

نهایه‌الدرایه ج۲ص۴۰۱س۹تعلیقه۲۴۱

- اقتضاء النهی للفساد (۴۶)

- نهی از معامله

۱. آخوند ره: نهی از معامله اقتضای فسادِ آن را ندارد ( چرا که ملازمه‌ای به لحاظ لغت و عرف میان حرمت معامله و فسادِ آن نیست ) خواه متعلق نهی، فعل مباشریِ عاقد باشد و با فعل بالتسبیب باشد و یا تسبب باشد.

۲. محقق اصفهانی ره : در هر معامله حقیقی سه امر متصور است:

یک. عقد انشائی ( ذات سبب )

دو. ایجاد ملکیت شرعی و یا عرفی ( تسبب ). این ایجاد فعل تولیدی عاقد است نه فعل مباشری. فعلِ مباشری او عقد لفظی است.

سه. وجود ملکیت شرعی و عرفی.

۳. ایجاد ملکیت و وجود ملکیت ، به لحاظ ذات متحد‌اند و به لحاظ اعتبار مختلف‌اند. یک حقیقت است که قائم به عاقد است به نحو قیام صدوری و قائم به ماهیت است به نحو قیام حلولی.

۴. معامله حقیقی همان انشاء است با انضمام قصد تسبیب.

۵. عقد انشائی موجود است به عرض وجود لفظ.