درس خارج اصول استاد رضازاده

موضوع: اصول عملیه/استصحاب /تنبیه دوازدهم

در فایده اول دو مطلب بود

اول : به حکم وجدان و برهان عقد قلب غیر از معرفت و یقین است یعنی ممکن معرفت باشد و عقد قلب نباشد

دوم : استشهاد به ایه ﴿ وَ جَحَدُوا بِها وَ اسْتَيْقَنَتْها أَنْفُسُهُمْ‌ ﴾[1] .برای مطلب اول

نسبت به مطلب اول ما هم قبول داریم و اشکالی نبود

نسبت به مطلب دوم اشکال داشتیم که استدلال به این آیه زمانی صحیح است که مراد از جحد باطنی باشد و حال اینکه مراد از این جحد ظاهری بود بحکم لغت و تفاسیر که توضیح دادیم.

فایده دوم

آیا برای کتابی مثل پیروان حضرت موسی ممکن و می تواند برای بقاء حجیت شریعت حضرت موسی به استصحاب تمسک کنند و یا خیر ؟

در مقام جواب می گوییم

با استصحاب اگر بخواهد بقاء حجیت شریعت موسی را بکنید یا این استصحاب از شریعت سابقه بوده است و یا در شریعت جدیده یعنی اسلام استصحاب مورد قبول است و می خواهید اثبات کنید که بقاء شریعت حضرت موسی را و شق سومی نیست.

اگر استصحاب جزء دین حضرت موسی باشد لازم می آید دین حضرت موسی راکه یکی از انها استصحاب است ثابت کنید یعنی با استصحاب می خواهید استصحاب را ثابت کنید یعنی می خواهید ثابت کنید دین حضرت موسی است با استصحابی که در دین خود حضرت موسی شده است و این باطل است یعنی با خودش خودش را اثبات کند چه اینکه مسلمان که این دین موسی را قبول ندارد

و اگر استصحاب جزء دین اسلام است می خواهید بقاء شریعت موسی را کنید و اگر شریعت موسی با این استصحاب باقی ماند دیگر شریعت اسلام باقی نمی ماند و از جمله همین استصحابی که جزء اسلام است از بین می رود پس با استصحاب می خواهید اثبات کنید که استصحابی نیست و این معقول نیست.

مرحوم شیخ انصاری در مقام رد بیان مناظره سیدی از فضلاء با یکی از پیروان حضرت موسی و در ان جا سید فاضل گفتند که موسی که ما قبول داریم اعتراف کرده به پیامبر اسلام

مرحوم شیخ در مقام رد کلام سید فاضل می فرماید موسی که جزئی است و قابل تقید نیست و نمی گوییم موسی که قبول دارید و موسی قبول ندارد