درس خارج اصول استاد رضازاده

موضوع: اصول عملیه/استصحاب /خلاصه تنبیه یازدهم

ادامه خلاصه تنبیه یازدهم

15 : مرحوم میلانی می فرمودند : علم اجمالی مرکب از علم تفصیلی و جهل تفصیلی که به آن شک بدوی می گویند و علم تفصیلی که در علم اجمالی است عبارت است از علم به آن جامع است و جهل تفصیلی عبارت از آن خصوصیت یعنی وقتی که من یقین دارم کسی امده نمی دانم زید است و یا عمر است در اینجا علم تفصیلی دارم که امدن کسی است و جهل تفصیلی است که نمی دانم زید و یا عمرو

چرا علم تفصیلی مرکب از این دو است ؟ چه اینکه معقول نیست که برای عالم در متعلق علم تردید باشد و علم اجمالی ناقض علم تفصیلی نیست چون ناقض باید در عرض همان چیز است و آن قدرت که در علم تفصیلی است در علم اجمالی نیست مثل اینکه ناقض یقین باید یقین باشد و ناقض یقین شک نیست.

16 : باید احراز شود که اتصال یقین و شک است بخاطر کلمه فاء در روایت یعنی بین یقین و شک فاصله نیست ولی مرحوم خوئی تبعا شیخ می فرماید در قسم چهارم ارکان استصحاب تمام است و جاری است ولی بخاطر تعارض بین دو استصحاب جاری نیست.

17 : اینکه مرحوم آخوند فرمودند که زمان شک و یقین باید متصل بخاطر کلمه فاء است ولی خود آخوند تصریح دارند که اگر اتصال زمان شک و یقین نباشد ارکان استصحاب از بین می رود و جاری نیست.

18 : در نهایه النهایة می فرماید در استصحاب جاری می شود اگر در بازه از زمان برای مستصحب اثر شرعی داشته باشد.

19 : منتقی الاصول می فرماید مدعی صاحب کفایه شک در اتصال دو زمان است و اتصال زمانین از امور وجدانی نیست بلکه از امور خارجیه است.

20 : به نظر ما استصحاب در قسم چهارم جاری است که در رقم هیجده بیان کردیم به تبع مصباح الاصول ولی بخلاف منتقی الاصول