درس خارج فقه استاد سید صمصام الدین قوامی

موضوع: اصول فقه‌الاداره - علم اجمالی/ الدوران بین الاقل و الاکثر ارتباطی /ملاحظات عامه حول الاقل و الاکثر

ملاحظه چهارم این شد: «شک در شرطیت»، «نگرفتن هدیه» در صحت خدمت و یا قبول و کمال خدمت به ارباب رجوع، اقل و اکثر ناشی از علم اجمالی است.

علم دارم که خدمت به ارباب رجوع وظیفه سازمانی و شرعی من است، مردد است بین این که مشروط به یک شرط یا عدم مشروطیت به آن باشد. -مشروط یعنی اکثر و عدم مشروط یعنی اقل-

برائتی می‌گوید: این خدمت مشروط به این شرط نیست.

احتیاطی و اشتغالی می‌گوید: این خدمت مشروط به این شرط است و علی‌المبنای سازمانی ما که احتیاط محور هستیم، در این جا حکم به احتیاط می‌کنیم. یعنی نباید هدیه بگیرد تا خدمتش صحیح و قبول و کامل شود تا در نظام شایستگی ارتقاء یابد. ضمنا و التزاما سازمان متبوع نیز منسجم‌تر و درهم تنیده‌تر و متقرب‌تر به هدف می‌شود. ( والله العالم)