درس خارج فقه استاد هادی نجفی

موضوع: کتاب الحدود و التعزيرات/حد اللواط /تعزیر بر بوسیدن پسر بچه از روی لذت جنسی

وكذا يعزّر من قبّل غلاما ليس بمحرم بشهوة.
چنانچه کسی پسر بچه بیگانه و غیر محرم را از روی لذت جنسی ببوسد، مورد تعزیر قرار می گیرد.

شرح
باید گفت: در حکم مذکور تفاوتی بین بیگانه یا خویشاوند وجود ندارد ملاک بوسیدن از روی لذت جنسی می باشد هر چند غالباً کسی خویشاوند خود را از روی استلذاذ و شهوت نمی بوسد بلکه از روی علاقه و محبّت چنین می کند چنانچه مخقق(ره) در کتاب دیگر خود یعنی مختصر النافع از ذکر قید محرمیت صرفنظر نموده اند.
قابل ذکر است که بسیاری از فقهاء در مساله فتوا به ثبوت تعزیر داده اند.
ابن ادریس در سرائر مطلب را با شرح بیشتری بیان کرده و می گوید: ومن قبّل غلاما ، ليس بمحرم له ، على جهة الالتذاذ والشّهوة وميل النفس ، وجب عليه التعزير. فان فعل ذلك وهو محرم بحج أو عمرة ، غلّظ عليه تأديبه ، كي ينزجر عن مثله في مستقبل الأحوال. وقد روى انه إذا قبّل الرجل غلاما بشهوة ، لعنته ملائكة السماء وملائكة الأرض ، وملائكة الرحمة ، وملائكة الغضب ، وأعدّ له جهنم ، وساءت مصيرا وفي حديث آخر ، من قبل غلاما بشهوة ، ألجمه الله يوم القيامة بلجام من نار فان كان التقبيل للغلام أو الرجل على غير ذلك الوجه ، اما لأمر ديني ، أو صداقة دنياوية ، ومودة اصلاحية ، وعادة عرفية ، فلا حرج في ذلك ، ولا إثم ، فإنه قد روى استحباب تقبيل القادم من مكة بغير خلاف.وانما يحرم من ذلك ما يقصد به الريبة والشهوة والفسوق ، وهذا شي‌ء راجع الى النيات والعقائد ، فقد قال عليه‌السلام الاعمال بالنيّات ، وانما لامرئ ما نوى وفي ألفاظ الاخبار عن الأئمة الأطهار عليهم‌السلام تقييد التحريم من ذلك ما يكون بالشهوة ، أورد ذلك ابن بابويه في رسالته وقيده في كلامه.
مستند حکم
مستند حکم مذکور ادله زیر می باشد.
۱) لا خلاف
چنانچه صاحب جواهر(ره) آنرا ادعا نموده و می گوید: لا خلاف اجده فی الحکم به نحوی که ادعای اجماع بر مساله از آن استفاده می شود.
۲) عمومات تعزیر بر محرّمات
چنانچه روایات زیر چنین کاری را از محرّماتی شمرده است که وعده عذاب اخروی به مرتکب آن داده شده است.
الف) معتبره طلحه بن زید
مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ طَلْحَةَ بْنِ زَیْدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ قَبَّلَ غُلَاماً مِنْ شَهْوَةٍ أَلْجَمَهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ بِلِجَامٍ مِنْ نَارٍ.
امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس پسر بچه ای را از روی لذت جنسی ببوسد، خداوند در قیامت لگامی آتشین بر دهانش می زند.
در مورد سند روایت باید گفت: در بین رجال آن "طلحه بن زید" وجود دارد که عامی است لکن چنانچه شیخ(ره) در عُدّه معتقد است، ثقه محسوب می شود چرا که اصحاب به کتاب او عمل نموده اند. بنابراین روایت موثقه یا حداقل معتبره می باشد.
ب) مرسله قطب راوندی از پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله)
الْقُطْبُ الرَّاوَنْدِيُّ فِي لُبِّ اللُّبَابِ، عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص أَنَّهُ قَالَ: مَنْ قَبَّلَ غُلَاماً بِشَهْوَةٍ فَكَأَنَّمَا نَاكَحَ أُمَّهُ سَبْعِينَ مَرَّةً وَ مَنْ نَاكَحَ أُمَّهُ فَكَأَنَّمَا افْتَضَّ عَذْرَاءَ بِغَيْرِ مَهْرٍ وَ مَنِ افْتَضَّ عَذْرَاءَ بِغَيْرِ مَهْرٍ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ سَبْعِينَ نَبِيّاً
هر کسی پسر بچه ای را از روی لذت جنسی ببوسد چنان است که هفتاد مرتبه با مادر خویش جماع کرده باشد و هر که با مادر خویش جمع شود چنان است که باکره ای را از از راه زنا افضاء نماید که چنین کسی گویا هفتاد پیامبر را کشته است.
ج) مرسله دیگر
عَوَالِي اللآَّلِي، عَنِ النَّبِيِّ ص قَالَ: مَنْ قَبَّلَ غُلَاماً بِشَهْوَةٍ عَذَّبَهُ اللَّهُ أَلْفَ عَامٍ فِي النَّارِ
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: هر کس پسر بچه ای را از روی لذت جنسی ببوسد، خداوند او را بمدّت هزار سال در آتش مورد عذاب قرار می دهد.
د) مرسله دیگر
فِقْهُ الرِّضَا، ع: وَ إِذَا قَبَّلَ الرَّجُلُ غُلَاماً بِشَهْوَةٍ لَعَنَتْهُ مَلَائِكَةُ السَّمَاءِ وَ مَلَائِكَةُ الْأَرْضِ وَ مَلَائِكَةُ الرَّحْمَةِ وَ مَلَائِكَةُ الْغَضَبِ وَ أَعَدَّ لَهُ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِيراً:
وَ فِي خَبَرٍ آخَرَ: مَنْ قَبَّلَ غُلَاماً بِشَهْوَةٍ أَلْجَمَهُ اللَّهُ بِلِجَامٍ مِنَ النَّارِ
چنانچه مردی پسر بچه ای را از روی لذت جنسی ببوسد، ملائکه آسمان و زمین و رحمت و غضب او را نفرین می کنند و جهنّم برای او مهیّا شده است که بدترین جایگاه است.
و در خبر دیگری آمده است: هر که پسر بچه ای را از روی لذت جنسی ببوسد، خداوند در قیامت لگامی آتشین بر دهانش می زند.
ه) خبر اسحاق بن عمار
وَ عَنْهُ عَنْ أَبِیهِ عَنْ یَحْیَی بْنِ الْمُبَارَکِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَبَلَةَ
عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع مُحْرِمٌ قَبَّلَ غُلَاماً مِنْ شَهْوَةٍ قَالَ یُضْرَبُ مِائَةَ سَوْطٍ.
اسحاق بن عمار از امام صادق علیه السلام پرسید: حکم انسان مُحرمی که پسر بچه ای را از روی لذت جنسی ببوسد چیست؟ حضرت فرمود: بوسیله یکصد ضربه تازیانه مجازات می شود.
قابل ذکر است که روایت مذکور به نحو زیر نیز آمده است.
مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ یَحْیَی بْنِ الْمُبَارَکِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَبَلَةَ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع مُجَذَّمٌ قَبَّلَ غُلَاماً مِنْ شَهْوَةٍ قَالَ یُضْرَبُ مِائَةَ سَوْطٍ.
سحاق بن عمار از امام صادق علیه السلام پرسید: حکم انسان جذامی در صورتی که پسر بچه ای را از روی لذت جنسی ببوسد چیست؟ حضرت فرمود: بوسیله یکصد ضربه تازیانه مجازات می شود.
در مورد سند روایت باید گفت: در طریق آن "یحیی بن مبارک" وجود دارد که مهمل می باشد لکن در کتب اربعه ۷۷ روایت از او نقل شده است.
قابل ذکر است که ظاهراً در روایت تصحیف صورت گرفته و آنچه صحیح به نظر می رسد عبارت "مُحرم" باشد.
نظر مرحوم علامه مجلسی (ره) بر آن است که نظر مشهور لزوم تعزیر در ما نحن فیه می باشد و کسی را ندیده ام که طبق روایت اسحاق بن عمار فتوا صادر نموده باشد.
بنابراین معتقدیم در فرض مساله تعزیر ثابت است.
فرع
آیا در مورد کسی که مرتکب مقدمات لواط من جمله در آغوش گرفتن و معانقه و نگاه و لمس شهوت آلود گردد نیز تعزیر ثابت است.
بعضی از فقهاء مانند ابوالصلاح حلبی(ره) و ابن زهره(ره) و فیض کاشانی (ره) به آن معتقدند، لکن تعدّی از تقبیل و بوسه به دیگر موارد مشکل به نظر می رسد.