موضوع: تفسیر موضوعی/سخن چینی و اصلاح ذات البین /تفسیر آیه 114 سوره نشا

در تبیین و تفسیر آیه 114 سوره نسا ، به بیان روایتی از حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام رسیدیم.

در روایت است که در عصر هارون ، عده ای از علویان در مدینه قیام کردند و هارون جلودی را به مدینه فرستاد و دستور داد حق داری مدینه را غارت کنی و نوامیس اهل مدینه بر تو حلال هستند. جلودی دستور را اجرا کرد و وقتی به خانه امام رضا علیه السلام رسید قصد ورود کرد ولی امام رضا مانع شد و فرمود زیور الات را برایت می اوردم. اختلاف بالا گرفت ولی در نهایت جلودی عقب نشینی کرد و حضرت زیور الات را به او داد.

در نهایت هارون به درک رفت و حکومت به امین و بعد به مامون رسید.

مامون شخصیت خاصی داشت و با حیله ، امام رضا علیه السلام را به عنوان ولی عهد معرفی کرد. عده ای از شیعیان از کار مامون خوشحال شدند. در حالی که عده ای از طرفداران مامون به جهت مخالفت با این کار ، به زندان افتادند و عده ای اعدام شدند. یکی از افراد زندانی شده ، همین جلودی بود.

یک روز در محضر امام رضا بودند و مامون حاضر بود. مامون دستور داد جلودی را بیاورند. همان جلودی که زمانی مطیع بنی العباس بود.

امام رضا علیه السلام وقتی جلودی را دید ، با مامون نجوا کرد. نجوا این بود که امام رضا علیه السلام فرمود جلودی را به من ببخش.

مامون عرض کرد : این همان شخصی است که در مدینه ظلم کرد به شما.

حضرت باز شفاعت کرد و تمام این اتفاقات در حال نجوا بود.

جلودی خیال کرد که امام رضا علیه السلام در حال سعایت است و علیه جلودی صحبت میکند.

جلودی جلو امد و خواهش کرد از مامون که به توصیه های علی بن موسی الرضا علیه السلام ترتیب اثر ندهد.

مامون جواب داد : اری من به فرمایش علی بن موسی علیهما السلام ترتیب اثر نمی دهم ، ولی بدان ایشان شفاعت تو را می کرد.[1]

علی ای حال حضرت در جهت شفاعت جلودی ، نجوا کرد و در این مقام از این کار استفاده کرد که مبادا مفاسد دیگر ایجاد شود و همین مصداق نجوا جهت شفاعت و اصلاح امور است.