موضوع: تفسیر موضوعی/سخن چینی و اصلاح ذات البین /تفسیر آیه 114 سوره نسا

سخن در هفتمین آیه بود که در سوره مبارکه نسا آیه 114 بیان شده است.

﴿لا خَيْرَ في‌ كَثيرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بيْنَ النَّاسِ وَ مَنْ يفْعَلْ ذلِكَ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نؤْتيهِ أَجْراً عَظيما﴾

چند نکته را بیان کردیم ، معنای نجوی ، حکمت استفاده از لفظ «امر» در سه مورد استنثا مذکور و علت ذکر خاص یعنی صدقه با وجود ذکر عام یعنی «المعروف» و اکنون به نکته چهارم می رسیم.

نکته چهارم :

در معنای کلمه ابتغاء[1] ، بغی در مواردی به معنای ظلم است اما در ما نحن فیه به معنای طلب و پی جویی کردن است. این سه کار یعنی صدقه ، کار معروف ، اصلاح ذات البین باید به جهت پی جویی و طلب رضایت خدا باشد. اگر با حساب رضای خدا باشد ماجور است.

در ادامه آیه شریفه در قبال عمل خیر که برای طلب رضایت الهی است ، اجر عظیم بیان شده است.

تنبیه : بعضی اعمال در لسان روایات ، اجر معدود دارد. مثلا عمل کذا ، مساوی با فلان تعداد حج خانه خداست. یا مساوی با آزاد کردن مثلا 60 فقیر است. اما در این آیه شریفه اجر آن سه کار خیر با پی جویی رضایت الهی ، مساوی با اجر عظیم است.

نکته ظریف این آیه شریفه این است که خداوند متعال که خالق و معبود است اجرعظیم را تضمین فرموده است. مثلا : گاهی اوقات در یک پادگان نظامی ، می گویند این کار خوب را هر کس انجام دهد فرمانده پادگان از او تقدیر می کند ؛ تاره می گویند فرمانده این ارگان نظامی تقدیر می کند ؛ تاره می گویند فرمانده کل قوا تقدیر می کنند. این سه جایگاه ، اصلا قابل قیاس نیستند.

در ما نحن فیه اولا اجر عظیم است و نامعدود و ثانیا خداوند متعال ضامن و اجر دهنده است.

این عمل خیلی شرافت دارد که این دو نکته را پروردگار در کتاب شریف بیان می فرماید.

اصلاح ذات البین طبق این آیه شریفه باید از فرمول نجوا استفاده شود تا تاثیر گذار باشد.

در تکمیل مطلب روایتی از حجت خدا ، حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام وجود دارد که ان شا الله در جلسه آینده بیان خواهیم کرد.