< فهرست دروس

درس اصول استاد حمید درایتی

1402/11/11

بسم الله الرحمن الرحیم

 

موضوع: اصل احتیاط/مکلف به متباینین /امکان جریان اصل در تمام اطراف

 

دلیل سوم : مرحوم آخوند مدعی است که اگر متعلّق علم إجمالی تکلیف الزامی فعلی از جمیع جهات باشد[1] ، ترخیص به ترک در تمام اطراف علم إجمالی ممکن نخواهد بود، زیرا فعلیت یک تکلیف وقتی تام و از جمیع جهات خواهد بود که شارع تحت هر شرائطی (چه در فرض علم به تکلیف و چه در فرض ظنّ یا شکّ بدان) آن را اراده نموده باشد[2] ، درحالی که ترخیص به ترک نسبت به تمام اطراف علم إجمالی به معنای عدم اراده‌ی آن تکلیف است و لذا فعلیت من جمیع الجهات و ترخیص به ترک در تمام اطراف مستلزم تناقض دو اراده می‌باشد. بنابراین باتوجه به اینکه اصل در هر تکلیفی آن است که از جمیع جهات فعلی می‌باشد و علم یا جهل مکلف تأثیری در اراده‌ی شارع ندارد، مخالفت با آن حتی در فرض ظنّ و شکّ هم جائز نخواهد بود تا چه رسد به فرض وجود علم إجمالی و لذا در تمام اطراف علم إجمالی نمی‌توان اصل نافی تکلیف جاری کرد، لکن تنها در صورتی که ادله‌ی اثباتی ترخیص و برائت شامل تمام اطراف علم إجمالی باشند[3] ، بدست خواهد آمد که آن تکلیف الزامی صرفا فعلی از بعضی جهات بوده و علم و جهل مکلف بدان در اراده‌ی شارع دخالت داشته است و طبیعتا در چنین صورتی دیگر تناقض دو اراده رخ نخواهد داد[4] (لازمه‌ی فعلی از تمام جهات و عدم دخالت علم و جهل مکلف در اراده‌ی شارع، وجوب احتیاط است)، بلکه از عدم وجوب موافقت قطعیه‌ی آن می‌توان پی برد که مخالفت قطعیه‌ی آن هم حرام نمی‌باشد (عدم وجوب موافقت قطعیة ← عدم فعلیت من جمیع الجهات←جواز مخالفت قطعیة).[5]

 


[1] برای فعلیت حکم دو تقسیم وجود دارد :اول ← به اعتبار جهت فعلیت :فعلیة مِن جمیع الجهات — ناظر بر آن حکمی است که حتی در فرض جهل مکلف به حکم، فعلی است و شارع تحت هر شرائطی (علم یا ظن به تکلیف یا احتمال آن) آن را اراده و مطالبه می‌نماید. بدیهی است که مکلف در فرض جهل به چنین حکمی موظف به احتیاط خواهد بود.فعلیة مِن بعض الجهات — ناظر بر آن حکمی است که فقط در فرض علم به آن، فعلی است و شارع در فرض جاهل بودن مکلف آن را اراده و مطالبه نمی‌نماید.دوم ← به اعتبار ناحیه‌ی فعلیت :فعلیة مِن قِبل المولی — ناظر بر آن حکمی است که از ناحیه‌ی مولی یا قانون‌گذار در تشریع یا حوزه‌ی قانون گذاری فعلی باشد. تقسیم فعلیت به بعض الجهات و جمیع الجهات مربوط به این نوع از فعلیت است.فعلیة مِن قِبل العبد — ناظر بر آن حکمی است که از جانب عبد و مکلف، فعلی باشد و چنین فعلیتی منوط بر تحقق موضوع با جمیع قیود و شرائط در خارج خواهد بود.
[2] اگرچه بسیاری از اصولیین مانند مرحوم نائینی و آیت الله خوئی فعلیت حکم را به تحقق موضوع آن در خارج دانسته‌اند، اما از منظر مرحوم آخوند فعلیت حکم به معنای تعلّق اراده‌ی قانونگذار به آن است.
[3] باتوجه به اینکه علم تفصیلی رتبه‌ی اعلای علم است، بدون شک در فرض وجود علم تفصیلی تکلیف لااقل از حیث علم فعلی خواهد بود هرچند ممکن است از سایر جهات (مانند عسر و حرج) فعلی نباشد.
[4] مرحوم آخوند در حقیقت مقام ثبوت و امکان جریان اصل مؤمِّن در تمام اطراف علم إجمالی را منوط به وجود دلیل اثباتی نموده است، درحالی که همیشه مقام اثبات و متفاهم از ادله متفرع بر مقام ثبوت و امکان است.

BaharSound

www.baharsound.ir, www.wikifeqh.ir, lib.eshia.ir

logo