درس خارج فقه استاد میرزا محمدحسین احمدی‌فقیه‌یزدی

موضوع: اراضی موات

هرچه برای ملوک بوده به معصوم ونائب او بر می گردد

اراضی موات بالاصاله

موات احیا شده اگر بدست شیعه احیا شده برای اوست من احیا ارضا میتۀ فهوله؛ این افاده ملکیت ندارد وفقط اقتضای ملکیت عدم ثبوت دارد وملک امام ملک غیر نمی گردد واباحه مجانی نیست وبه اختیار معصوم است وهرجور او بخواهد تصمیم می گیرد ،بله بالتبع فرد احیا کننده می تواند بیع وصلح و... برای این زمین کند اما نه به عنوان مالک اصلی بلکه بالتبع احیائش این کار هارامی تواند بکند ومالکیت موقت دارد، احتمال ثبوت ملکیت برای شخص واز بین رفتن ملکیت امام نوعا بین فقها مورد قبول نیست وفرد احیا کننده فقط اولویت بر آن زمین دارد و من احیاارضاً شامل مسلمان وغیر مسلمان می گردد.

مرحوم کراجکی می گوید اراضی موات الان که قبلا آباد ومعمور بوده است به زمان فتح ملحق می گردد که آن زمان اگر احیا بوده حکم احیا را دارد واگر موات بوده حکم موات را دارد.

امااراضی بدون سابقه ملکیت احیا شده مثل کوه و وادی دره ها که هیچ دست مالکیتی روی آن نیامده مالکیتی ندارد برای کسی حتی روی تپه هایی که گاهاً دیم گندم می کارند نیز مالکیت ساخته نمی شود.

یک امضاء هایی از طریق علما وفرستگان امامان ع برای زمین هایی مثل ایران شده است

در زمان بعد ائمه ع هم باید دید چگونه است

زمین هایی که احیاکرده است.