درس خارج فقه استاد مهدی مروارید

اما خون آمیخته با گوشت دارای دو قسم است، قسم نخست این است که خون آمیخته با گوشت مجزا شود و سپس خورده شود، قسم دوم این است که خون آمیخته با گوشت طبخ شود و سپس خورده شود.

ظاهر صاحب جواهر این است که خون آمیخته با گوشت حلال است.

اما خون مجزا شده از گوشت، حلیتش محل اشکال است؛ زیرا خون بر آن صادق است؛ از این رو اطلاقات شامل می‌شود؛ ولی خون آمیخته با گوشت که تفکیک آن دو مشکل است، ممکن است قایل به حلیتش شویم.

صاحب جواهر حلیت خون این موارد را تقویت کرده است، از کتاب معتبر اجماع بر حلیت خوردن اینها با خونش حکایت شده است؛ زیرا احتمال دارد حلیت این به خاطر سیره قطعی باشد، دیگر این که دلیل دال بر حلیت خود اینها، شامل حلیت خوردن خون اینها با گوشتش می‌شود. در اینجا نیز گاهی خون اینها از گوشت شان تجزیه می‌شود گاهی آمیخته می‌شود، اگر تجزیه نشود، خوب است؛ ولی اگر تجزیه شود، اطلاقات حرمت شاملش می‌شود.