موضوع: مضاربه فضولی تتمه‌ی مساله 12(جریان فضولی در زکات)
صاحب عروه: فضولی در زکات جاری نمی شود
برخی محشین عروه (آیت الله خوئی): بر جواز فضولی در زکات استدلال کردند.
مراد از فضولی در زکات: ادای زکات از مال غیر به فقیر و اذن از مالک بعد از اداء.
در ماهیت اداء زکات چند قول است:
الف: از عقود (مستمسک)
ب: از ایقاعات؛
ج: از دیون و ادای حق؛ (استاد)
در صحت ادای زکات فضولی با اجازه بعدی، دو قول است: اول: عدم صحت؛
دوم: صحت به شرط وجود مال در دست فقیر و الّا دو مبنا وجود دارد:
اول: ضامن بودن سبب (فضولی) و مباشر (فقیر)
دوم: (استاد) ضامن بودن سبب فقط چون فقیر مباشر جاهل است و ضامن نیست. پس مالک نمی تواند آن مال نزد فقیر را زکات حساب کند. بلکه باید به فضولی رجوع کند.
ادله قول اول:
الف: چون ادای زکات عبادت است قصد قربت در او شرط است.
جواب: قصد قربت از اجازه بعدی مالک متمشّی می شود.