درس خارج فقه استاد قادر حیدری‌فسائی

موضوع: کتاب الطهارة/نجاسات/ملاقات با میته‌ی غیر انسان بدون رطوبت/ رجوع به اجماع

مرحله‌ی چهارم: رجوع به اجماع.

کلمات فقهاء در این مسأله، در مسأله بعدی مطرح می‌شود.

مرحله‌ی پنجم: رجوع به عقل.

عقل با هر دو صورت آن، در این مسأله فاقد حکم است. به همان علّتی که در مسائل سابق بیان شد.

مرحله‌ی ششم: رجوع به اصل عملی.

درباره‌ی ملاقات شیئ با میته‌ی حیوانی، دلیل اجتهادی (روایات، اجماع) وجود دارد. بنابراین، درباره‌ی طهارت و نجاست ملاقی نوبت به اصل عملی (برائت، احتیاط، تخییر، استصحاب) نمی‌رسد. ولی بر فرض عدم دلیل اجتهادی، رجوع به استصحاب طهارت ملاقی می‌شود. چون ملاقی قبل از ملاقات، طاهر بود و همین طهارت، بعد از ملاقات با میته حیوانی استصحاب می‌شود. اصل عملی خاصّ درباره‌ی ملاقی نیز اصل طهارت است. ولی با وجود استصحاب، ذکر اصل طهارت از باب تأیید خواهد بود.

متفرّقات:

امور مورد استفاده برای استنباط حکم در این مسأله، فی الجملة، مثل اموری است که در مسأله سابق استفاده شد.

نتیجه‌ی نهائی بحث: به عنوان فتوای تنجیزی، شیئ ملاقی با میته‌ی حیوانی، در صورت رطوبت میته، نجس است و در صورت یبس میته، طاهر است.

سؤال دوّم: آیا ملاقات با میته‌ی انسانی بدون اینکه رطوبتی در بین باشد، موجب نجاست ملاقی است؟

مراحل تفصیلی استنباط عبارتند از:

مرحله‌ی اوّل: موضوع شناسی بدوی.

موضوع در سؤال فوق، ملاقات و میته انسانی و رطوبت است. مفاد این موضوعات معلوم است و لذا احتیاج به موضوع شناسی ندارند. توجّه باشد که مراد از میته‌ی انسانی، آدمی بعد از موت و قبل از تطهیر بواسطه‌ی غسل است.

مرحله‌ی دوّم: رجوع به آیات.

در قرآن کریم، آیه‌ای مربوط به موضوع مورد سؤال وجود ندارد. بنابراین، مسأله‌ی مورد بحث فاقد آیات الاحکام است.