درس خارج فقه استاد قادر حیدری‌فسائی
1402/10/18
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: کتاب الطهارة/نجاسات/اجزاء جدا شده از حیوان حیّ/ مرحله چهارم: رجوع به اجماع
۲) مرحوم محقّق.
قال فی الشرائع ج۱ ص۴۴: کلّ ما ینجس بالموت فما قطع من جسده نجس حیّا کان او میتا و ما کان منه لا تحلّه الحیاة کالعظم و الشعر فهو طاهر الّا ان تکون عینه نجسة کالکلب و الخنزیر.
۳) مرحوم ابن سعید حلّی.
قال فی الجامع للشرائع ص۲۶: لا بأس بما لا تحلّه الحیاة من غیرهما (غیر الکلب و الخنزیر) کالصّوف و الشّعر و ........
از فقهاء قرن هشتم:
۱) مرحوم عمید الدّین.
قال العلّامة فی القواعد ج۳ ص۳۲۸: کلّ قطعة ابینت من حیّ فهی میتة یحرم اکلها صغیرة کانت او کبیرة.
(مرحوم عمید الدین در کنز الفوائد این فتوای علّامه را تأیید فرموده است).
۲) مرحوم فخر المحقّقین.
این فقیه نیز در ایضاح الفوائد ج۴ ص۱۵۲ فتوای فوق از علّامه را تأیید فرموده است.
۳) مرحوم شهید اوّل.
قال فی الدّروس ج۱ ص۱۲۳: و کذا (من النّجاسات) ما قطع من الحیوان ممّا تحلّه الحیاة.
و قال فی البیان ص۹۰: (و من النّجاسات) کلّ ما ابین من حیّ دون ما لا تحلّه الحیاة.
از فقهاء قرن نهم:
۱) مرحوم فاضل مقداد.
قال فی کنز العرفان ج۱ ص۱۰۲: و هو (قوله تعالی و من اصوافها و اوبارها .........) اعمّ من کونه من حیّ او من میت مع الجزّ فلا یکون نجسة.
و قال فیه ج۲ ص۳۰۲: الحق بالمیتة ما ابین من حیّ. (این فتویٰ درباره‌ی اجزاء فاقد روح نیست).
۲) مرحوم ابن فهد حلّی.
قال فی الرسائل العشر ص۵۸: اصناف النجاسات عشرة: البول .......... و المیتة منه (من ذی نفس) ....... لا الانفحة ....... و ما لا تحلّه الحیاة کالظّلف و .........
۳) مرحوم صیمری.
قال المحقّق فی الشرائع ج۱ ص۴۴: کلّ ما ینجس بالموت ........ کالکلب و الخنزیر.
مرحوم صیمری در غایة المرام این فتوای محقّق را تأیید فرموده است.
۴) مرحوم شمس الدّین حلّی.
قال فی المعالم ج۱ ص۷۵: و منها (من النجاسات) ما ابین من حیّ ممّا تحلّه الحیاة.
از فقهاء قرن دهم:
۱) مرحوم محقّق کرکی.
قال العلّامة فی القواعد ج۳ ص۳۲۸: کلّ قطعة ابینت من حیّ فهی میتة یحرم اکلها صغیرة کانت او کبیرة.
(مرحوم محقّق کرکی در جامع المقاصد این فتوای علّامه را تأیید فرموده است).
۲) مرحوم شهید ثانی.
قال فی روض الجنان ج۱ ص۴۳۴: و اجزاؤها (المیتة) نجسة کجملتها سواء ابینت ای فصلت الاجزاء من حیّ او میت الّا ما لا تحلّه الحیاة من تلک الاجزاء کالصّوف.
۳) مرحوم محقّق اردبیلی.
قال العلّامة فی الارشاد ج۱ ص۲۳۹: و اجزاؤها (المیتة) سواء ابینت من حیّ او میت الّا ما لا تحلّه الحیاة کالصّوف. (مرحوم محقّق اردبیلی در مجمع الفائدة ج۱ ص۳۰۳ این فتوای علّامه را تأیید فرموده است).
از فقهاء قرن یازدهم:
۱) مرحوم فاضل جواد.
قال فی مسالک الافهام ج۱ ص۱۸۳: و هذه الآیة کسابقتها فی الدّلالة علی اباحة اخذ اللّباس من اشعار الانعام و اصوافها و اوبارها و جواز الصّلوة فیه.
۲) مرحوم مجلسی اوّل.
قال فی روضة المتّقین ج۷ ص۴۲۶: یدلّ (روایة الکاهلی) علی جواز قطع ألیات الغنم لاصلاحه لانه اذا ثقل کثیرا یهزل الشّاة و علی انّها میتة.
