درس خارج فقه استاد قادر حیدری‌فسائی
1402/10/10
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: کتاب الطهارة/نجاسات/اجزاء جدا شده از حیوان حیّ/ مرحله سوّم: رجوع به روایات
روایت دوّم: روایت زرارة از ابی جعفر علیه السّلام.
بحث اوّل: درباره‌ی نسخه‌های روایت.
۱) نسخه‌ی کافی: ابان عن زرارة عن ابی جعفر علیه السّلام قال: ما اخذت الحبائل فقطعت منه شیئاً فهو میّت و ما ادرکت من سائر جسده فذکّه ثمّ کل منه. (کافی، طبع اسلامیّه، ج۶ ص۲۱۴ و طبع دار الحدیث ج۱۲ ص۱۱۸).
۲) نسخه‌ی وافی: الکافی، ابان عن زرارة عن ابی جعفر مثله. (وافی ج۱۹ ص۱۷۶).
توجّه: ضمیر مثله در عبارت وافی به روایت عبد الرحمن رجوع می‌کند.
۳) نسخه‌ی وسائل الشیعة: و بالاسناد عن ابان عن زرارة عن احدهما علیهما السّلام قال ....... تا آخر متن کافی. (وسائل، طبع آل البیت، ج۲۳ ص۳۷۷).
توجّه: در وسائل بعد از سائر جسده کلمه‌ی حیّا آمده است.
۴) نسخه‌ی هدایة الامّة: و عن احدهما علیهما السّلام: ما اخذت ........ تا آخر متن وسائل الشیعة. (هدایة الامّة ج۸ ص۲۲).
بحث دوّم: درباره‌ی سند روایت.
مرحوم کلینی روایت را از ابان بن عثمان نقل کرده است. سند مرحوم کلینی به ابان همان دو سند است که در روایات سابق آمده است.
سند اوّل: حمید بن زیاد عن الحسن بن محمّد بن سماعة عن غیر واحد عن ابان بن عثمان عن زرارة. روایت طبق این سند، ضعیف است بخاطر همان علّتی که گفته شد.
سند دوّم: الحسین بن محمّد عن معلّی بن محمّد عن الوشّاء عن ابان بن عثمان عن زرارة. روایت طبق این سند، صحیحه و یا حسنه است بخاطر همان علّتی که گفته شد.
بحث سوّم: درباره‌ی دلالت روایت.
دلالت این روایت نظیر دلالت روایت سابق است.
روایت سوّم: روایت عبد الله بن سلیمان از ابی عبد الله علیه السّلام.
بحث اوّل: درباره‌ی نسخه‌های روایت.
۱) نسخه‌ی کافی: ابان عن عبد الله بن سلیمان عن ابی عبد الله علیه السّلام قال: ما اخذت الحبالة فانقطع منه شیئ او مات فهو میتة. (کافی، طبع اسلامیّه ج۶ ص۲۱۴ و طبع دار الحدیث ج۱۲ ص۱۱۸).
توجّه: در بعضی از نسخ کافی بجای الحبالة، الحبائل و در بعضی از نسخ بجای انقطع، انقلع و در بعضی از نسخ بجای انقطع، قطع آمده است.
۲) نسخه‌ی وافی: سند و متن روایت در وافی مثل کافی است. (وافی ج۱۹ ص۱۷۶).
۳) نسخه‌ی وسائل الشیعة: و بالاسناد عن ابان ......... تا آخر سند و متن کافی. (وسائل، طبع آل البیت، ج۲۳ ص۳۷۷).
بحث دوّم: درباره‌ی سند روایت.
نکته الف: مرحوم کلینی روایت را از ابان بن عثمان نقل کرده است. سند مرحوم کلینی به ابان همان دو سند است که در روایات سابق آمده است.
نکته ب: ظاهر مرحوم نجاشی در رجال ص۲۲۵ این است که عبد الله بن سلیمان، امامی است و روایت ابن ابی عمیر و صفوان بن یحیی (مشیخه‌ی من لا یحضر ج۴ ص۴۶۳) و روایت ابان بن عثمان، از این راوی دلالت بر ثقه بودن این راوی دارد. چون این سه راوی از اصحاب اجماع هستند.
بحث سوّم: درباره‌ی دلالت روایت.
دلالت این روایت نیز نظیر دلالت روایت اسبق است.
