درس خارج فقه استاد قادر حیدری‌فسائی

موضوع: کتاب الطهارة/نجاسات/اجزاء جدا شده از میته/ مرحله سوم: رجوع به روایات

ثانیاً: عبارت مرحوم مجلسی اوّل در روضة المتّقین ج۱۴ ص۲۶۶ دارای اشکال است.

قال: و الّذی یظهر من اخباره الّتی فی الکتب انّه ثقة لانّ جمیع ما یرویه فی غایة المتانة موافقة لما یرویه الثقات من الاصحاب و لهذا عملت الطّائفة بما رواه هو و امثاله من العامّة بل لو تتبعّت وجدت اخباره اسدّ و امتن من اخبار مثل جمیل بن درّاج و حریز بن عبد الله .......

علّت اشکال در این کلام مرحوم مجلسی این است که کلام ایشان ناظر و مربوط به مسعدة بن صدقة‌ای است که کنیه او، ابی محمّد و یا ابی بشر است و حال آنکه مسعدة بن صدقه‌ای که کنیه او ابی محمّد و یا ابی بشر است، غیر از مسعدة بن صدقه‌ای است که عامی است. (مرحوم مامقانی در تنقیح المقال رحلی ج۳ ص۲۱۲).

نکته دوّم: از طرفی ظاهر نجاشی در رجال ص۴۱۵ که اشاره به مذهب مسعدة بن صدقه نکرده، این است که این راوی در نظر نجاشی امامی است. چون بنای نجاشی طبق آنچه در مقدّمه رجال ص۳ فرموده، ذکر رواة امامی است مگر تصریح بر خلاف کند. مرحوم مامقانی در تنقیح المقال طبع رحلی ج۳ ص۲۱۲ نیز ظاهر کلام نجاشی را همین می‌داند. از طرفی دیگر طائفه امامیّه به روایت مسعدة بن صدقة عمل می‌کنند و او را ثقه می‌دانند. بنابراین، این راوی امامی و ثقه است. نظر محقّق قزوینی در تعلیقه بر معالم ج۵ ص۳۹۸ هم همین است که این راوی امامی و ثقه است و بر فرض تنزّل، این راوی ثقه غیر امامی است چون مشهور مسعدة بن صدقة را واحد و ثقه می‌دانند. بنابراین به تضعیف مرحوم مجلسی دوّم در الوجیزه ص۱۷۸ و به عدم توثیق مرحوم کاظمی در هدایة المحدّثین و به تضعیف مرحوم علّامه در رجال ص۲۶۰ و ..... اعتناء نمی‌شود.

نتیجه: این روایت، صحیحه و یا موثّقه است و علی کلّ تقدیرٍ، حجّت است.