درس خارج فقه استاد قادر حیدری‌فسائی

موضوع: کتاب الطهارة/نجاسات/ منی انسان/ مرحله سوم: رجوع به روایات

بحث دوّم: درباره‌ی سند روایت.

روایت طبق نسخه‌ی تهذیب، صحیحه و یا حسنه است و علّت تردید، اختلاف در توثیق احمد بن محمّد و حسین بن حسن بن ابان است. مشهور، ایندو راوی را امامی و ثقه می‌دانند. (منهج المقال ج۱ ص۱۶۱، مشرق الشمسین ص۷۹).

در خصوص ابن ابان، ابن داود در رجال ص۴۹۹ و میر داماد در رواشح ص۱۰۷ و علّامه در منتهی ج۱ ص۱۹۶ (بواسطه‌ی حکم به صحّت روایتی که این راوی در طریق آن است) و نراقی در شعب المقال ص۱۱۶ و مامقانی در تنقیح المقال ج۲۱ ص۴۰۰ و مجلسی دوّم در ملاذ الاخیار ج۲ ص۳۸۷ و ج۴ ص۲۲۴ و ............ این راوی را ثقه می‌دانند.

مرحوم شیخ طوسی در کتاب رجال ص۴۴۸ در ترجمه‌ی محمّد بن اورمه عبارتی دارد به اینصورت: محمّد بن اورمة ضعیف روی عنه الحسین بن الحسن بن ابان. در بعضی از نسخ رجال شیخ، در آخر عبارت آمده و هو ثقة. مرحوم شیخ بهائی در مشرق الشمسین ص۸۱، مرجع ضمیر هو را محمّد می‌داند. (معنای عبارت این است که ابن ابان از محمّد نقل روایت می‌کند در حال ثقه بودن محمّد یعنی قبل از نسبت غلوّ به محمّد). طبق کلام شیخ بهائی، عبارت شیخ طوسی دالّ بر توثیق ابن ابان نیست. ولی کلام شیخ بهائی بر خلاف ظاهر است. ظاهر، عود ضمیر به ابن ابان است. (تکملة الرجال ج۱ ص۴۲۱).

بحث سوّم: درباره‌ی دلالت روایت.

از طرفی مقتضای فهم عرف از وجوب غسل ثوب از منیّ، نجاست منیّ است. و بین ثوب و غیر ثوب تفاوت وجود ندارد. از طرفی دیگر ظاهر منیّ در روایت، منیّ انسان است. (جواهر ج۵ ص۲۹۰). بنابراین، روایت دلالت بر نجاست منیّ انسان می‌کند.

روایت دوّم: روایت ابن ابی یعفور از ابی عبد الله علیه السّلام.

بحث اوّل: درباره‌ی نسخه‌های روایت.

نسخه کافی: الحسین بن محمّد عن معلّی بن محمّد عن الوشّاء عن حمّاد بن عثمان عن ابن ابی یعفور عن ابی عبد الله علیه السّلام قال: سألته عن المنیّ یصیب الثّوب قال ان عرفت مکانه فاغسله و ان خفی علیک مکانه فاغسله کلّه. (کافی طبع اسلامیّه ج۳ ص۵۳، طبع دار الحدیث ج۵ ص۱۶۰).

نسخه تهذیب: اخبرنی الشیخ ایّده الله تعالی عن ابی القاسم جعفر بن محمّد و الحسین بن عبید الله عن عدّة من اصحابنا عن محمّد بن یعقوب عن الحسین بن محمّد ......... تا آخر سند و متن کافی. (تهذیب، تحقیق خرسان، ج۱ ص۲۵۱).

نسخه عوالی اللئالی: قال الصّادق علیه السّلام لمّا سئل عن المنیّ یصیب الثوب ......... تا آخر متن کافی. (عوالی، ج۲ ص۲۱۰).

نسخه وافی: سند و متن روایت در وافی مثل کافی است. (وافی ج۶ ص۱۶۱).

نسخه وسائل الشیعة: سند و متن روایت در وسائل ج۳ ص۴۰۴ مثل کافی است و در وسائل ج۳ ص۴۲۵ نیز مثل کافی است ولی سند شیخ طوسی نیز مورد اشاره قرار گرفته است.

نسخه هدایة الامّة: روی فی المنیّ یصیب الثوب ان عرفت ........... تا آخر متن کافی. (هدایه ج۱ ص۳۷۸).