درس خارج فقه استاد قادر حیدری‌فسائی

موضوع: کتاب الطهارة/نجاسات/غائط طیر غیر مأکول اللّحم/رجوع به روایات

طائفه چهارم: روایاتی که مدلول آنها، نجاست عذره‌ی حیوان دارای نفس سائله به نحو مطلق است. (به نحو مطلق یعنی حیوان دارای نفس سائله اعمّ از مأکول اللّحم و غیر مأکول اللّحم و اعمّ از طیر و غیر طیر).

این طائفه، همان طائفه چهارم در مسئله بول است. فراج

اقول:

درباره‌ی طائفه اوّل و طائفه چهارم از روایات ممکن است یکی از چهار نظر اختیار شود.

نظر اوّل: اطلاق عذره در طائفه اوّل (اطلاق یعنی مراد از عذره در طائفه اوّل، اعمّ از عذره‌ی انسان و غیر انسان است) و ارتباط طائفه چهارم با عذره. (نه اینکه مراد از طائفه چهارم، خصوص میته باشد).

طبق این نظر، درباره‌ی طوائف اربعه روایات باید دوازده عملیّات استنباطی انجام بگیرد که این عملیّات نظیر عملیّات در مسئله بول طیر است.

نظر دوّم: انصراف عذره در طائفه اوّل به خصوص عذره‌ی انسان و عدم ارتباط طائفه چهارم با عذره.

طبق این نظر، طائفه دوّم با طائفه سوّم سنجیده می‌شود. یعنی منحصراً یک عملیات استنباطی انجام می‌گیرد. نتیجه‌ی این عملیّات، طهارت عذره‌ی طیر مأکول اللّحم و تعارض در عذره‌ی طیر غیر مأکول اللّحم است. (تعارض بین منطوق طائفه دوّم و مفهوم طائفه سوّم).

نظر سوّم: اطلاق عذره در طائفه اوّل و عدم ارتباط طائفه چهارم با عذره.

طبق این نظر، بین طائفه اوّل و طائفه دوّم و طائفه سوّم باید سه عملیّات استنباطی انجام بگیرد.

نظر چهارم:‌ انصراف عذره در طائفه اوّل به خصوص عذره انسان و ارتباط طائفه چهارم با عذره.

طبق این نظر نیز بین طائفه دوّم و سوّم و چهارم باید سه عملیّات استنباطی انجام بگیرد.

با دقّت در مطالب گذشته، تمامی این عملیّات واضح است.