درس خارج فقه استاد قادر حیدری‌فسائی

موضوع: کتاب الطهارة/نجاسات/غائط حیوان غیر مأکول اللحم دارای نفس سائله/رجوع به روایات

بحث دوّم: درباره ی سند روایت.

نکته الف: سهل بن زیاد و محمّد بن سنان امامی هستند ولی در توثیق ایندو اختلاف است که به تفصیل بحث شد. بقیّه رواة امامی و ثقه هستند.

نکته ب: این روایت طبق نظر مشهور ضعیف است. (مرآة العقول ج۱۳ ص۱۲۳).

بحث سوّم: درباره‌ی دلالت روایت.

از طرفی در معنای عذره همان دو احتمالی است که در روایت اوّل گفته شد. از طرفی دیگر وجوب غسل شیئی که عذره به آن اصابت کرده، به ملازمه‌ی عرفیّه دالّ بر نجاست عذره است (وجوب از یغسل استفاده می‌شود). بنابراین، روایت دالّ بر نجاست عذره به نحو مطلق و یا دالّ بر نجاست خصوص عذره آدمی است. با مطالبی که در روایت اوّل گفته شد.

روایت زیر از علیّ بن جعفر از موسی بن جعفر علیهما السّلام نیز در عداد طائفه اوّل قرار می‌گیرد.

نسخه مسائل علیّ بن جعفر: و سألته عن الرّجل یمشی فی العذرة و هی یابسة فتصیب ثیابه او رجله أ یصلح له ان یدخل المسجد فیصلّی و لم یغسل ما اصابه قال اذا کان یابسا فلا بأس. (مسائل علیّ بن جعفر ص۱۵۰).