موضوع: كتاب الطهارة/غسل الجنابة /مسائل/ الدرس93

امر چهارم : صورت اول در جایی است که احتمال بدهد رطوبت خارج شده منی است اما اگر بداند که این رطوبت خارج شده منی نیست قطعا روایات معتبره دال بر وجوب غسل اینجا را شامل نمی شود چون ظاهر روایت در جایی است که احتمال بدهد رطوبت منی است مضافا که احتمال در اینجا منجز تکلیف است چون قبلا جنب بود و این احتمال باعث می شود ناقض غسل باشد و باید غسل کند

امر پنجم : اخباری که غسل را بعد از خروج رطوبت مشتبه واجب می داند این اخبار مطلق است و شامل می شود هم موارد علم اجمالی و هم غیر از آن را ، مورد علم اجمالی مثل اینکه اجمالا می داند این رطوبت یا منی است یا بول و موارد عدم علم اجمالی مثل اینکه احتمال می دهد این رطوبت یا بول یا مذی یا وذی یا منی است و این شک بدوی است و در هرصورت اطلاق اخبار حکم به وجوب غسل می کند و این حکم ظاهری است و حکم ظاهری علم اجمالی را منحل می کند یعنی حکم به منی باید کرد و باید غسل کرد پس اطلاق روایت با حکم اجمالی از بین می رود

صورت دوم بلل مشتبه : رطوبتی از غسل که توام با استبراء به بول بود خارج شد اما استبراء به خرطات نداشت و خرطات یعنی بالای شاخه را نگه داشته و برگ ها را می چیند که اگر خار باشد خرط الخطات می گویند و در استبراء سه بار آلت کشیده می شود حال او استبراء به بول کرد اما استبراء به خرطات را انجام نداد اینجا باید وضو بگیرد اما غسل نمی خواهد به دلیل روایات :

منها موثقه سماعه : وعنه، عن أخيه الحسن، عن زرعة، عن سماعة قال: سألته عن الرجل يجنب ثم يغتسل قبل أن يبول فيجد بللا بعد ما يغتسل، قال: يعيد الغسل، فإن كان بال قبل أن يغتسل فلا يعيد غسله ولكن يتوضأ ويستنجي.[1] ، قسمت : فان کان بال قبل ان یغتسل مورد این بحث است فلا یعید غسله و لکن یتوضأ و یستنجی یعنی خودش را می شوید.

منها : وعنه، عن فضالة، عن معاوية بن ميسرة قال: سمعت أبا عبد الله عليه السلام يقول: في رجل رأى بعد الغسل شيئا، قال: إن كان بال بعد جماعه قبل الغسل فليتوضأ، و إن لم يبل حتى اغتسل ثم وجد البلل فليعد الغسل .[2]

اخباری که درباره استبراء در باب وضو فرمود مطلق است و امر می کند بعد از بول استبراء شود چه جنب باشد و چه نباشد که ظاهر این اخبار هم این است که این رطوبت خارج شده در حکم بول است و باید وضو بگیرد ، از کلمه یستنجی استفاده می شود آن رطوبت نجس است ، مرحوم شیخ انصاری ره علی الظاهر در کتاب الطهاره یک فتوایی و در رسائل فتوای دیگری دارنددر کتاب الطهاره از این روایت استفاده می کند وضو واجب اما آن آب خارج شده نجس نیست اما در رسائل می گوید آن رطوبت نجس است لذا نمی توان به ایشان اشکال کرد چنانچه آقای خویی اشکال کردند پس حق این است که این رطوبت نجس است و باید وضو بگیرد

مطلب باقی مانده این است که اگر رطوبت مشتبه حکم به بول شد معنایش این است که دوران امر بین بول و غیر آن است اینجا حکم به بول می شود به خلاف جایی که دوران امر بین منی و وذی است بدون احتمال بول بودن که دیگر حکم بول ندارد و وضو واجب نیست چون به حسب فرد بول نیست از طرفی غسل هم واجب نیست چون قبل از غسل استبراء به بول کرد و احتمال نمی دهد که اجزای منی باقی مانده باشد

اما آن علم اجمالی که دوران بین منی و وذی است این علم اجمالی منجز نیست چون اثری بر هیچ یک از دو طرف آن نیست نه طرف وضو و نه غسل وقتی اطراف علم اجمالی بی اثر باشد منجز نیست و بی اثر بودن علم اجمالی برای این است که دو طرف علم اجمالی شک بدوی است و برائت جاری می شود