1400/08/15
بسم الله الرحمن الرحیم
گونه شناسی روایات مهدوی احمد بن هلال عبرتائی/ بررسی مبانی و مسائل مهدویت /کلام
موضوع: کلام / بررسی مبانی و مسائل مهدویت / گونه شناسی روایات مهدوی احمد بن هلال عبرتائی
ادامه روایت هفدهم:
...يَبْعَثُ السُّفْيَانِيُّ بَعْثاً إِلَى الْمَدِينَةِ فَيَنْفَرُ الْمَهْدِيُّ مِنْهَا إِلَى مَكَّةَ فَيَبْلُغُ أَمِيرَ جَيْشِ السُّفْيَانِيِّ أَنَّ الْمَهْدِيَّ قَدْ خَرَجَ إِلَى مَكَّةَ فَيَبْعَثُ جَيْشاً عَلَى أَثَرِهِ فَلَا يُدْرِكُهُ حَتَّى يَدْخُلَ مَكَّةَ خائِفاً يَتَرَقَّبُ عَلَى سُنَّةِ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ علیه‌السلام قَالَ فَيَنْزِلُ أَمِيرُ جَيْشِ السُّفْيَانِيِّ الْبَيْدَاءَ فَيُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ يَا بَيْدَاءُ أَبِيدِي الْقَوْمَ فَيَخْسِفُ بِهِمْ فَلَا يُفْلِتُ مِنْهُمْ إِلَّا ثَلَاثَةُ نَفَرٍ يُحَوِّلُ اللَّهُ وُجُوهَهُمْ إِلَى أَقْفِيَتِهِمْ وَ هُمْ مِنْ كَلْبٍ وَ فِيهِمْ نَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ- يا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ آمِنُوا بِما نَزَّلْنا مُصَدِّقاً لِما مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهاً فَنَرُدَّها عَلى أَدْبارِها الْآيَةَ[1] قَالَ وَ الْقَائِمُ يَوْمَئِذٍ بِمَكَّةَ قَدْ أَسْنَدَ ظَهْرَهُ إِلَى الْبَيْتِ الْحَرَامِ مُسْتَجِيراً بِهِ فَيُنَادِي يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا نَسْتَنْصِرُ اللَّهَ فَمَنْ أَجَابَنَا مِنَ النَّاسِ فَإِنَّا أَهْلُ بَيْتِ نَبِيِّكُمْ مُحَمَّدٍ وَ نَحْنُ أَوْلَى النَّاسِ بِاللَّهِ وَ بِمُحَمَّدٍ صلی‌الله علیه و آله فَمَنْ حَاجَّنِي فِي آدَمَ فَأَنَا أَوْلَى النَّاسِ بِآدَمَ وَ مَنْ حَاجَّنِي فِي نُوحٍ فَأَنَا أَوْلَى النَّاسِ بِنُوحٍ وَ مَنْ حَاجَّنِي فِي إِبْرَاهِيمَ فَأَنَا أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْراهِيمَ وَ مَنْ حَاجَّنِي فِي مُحَمَّدٍ صلی‌الله علیه و آله فَأَنَا أَوْلَى النَّاسِ بِمُحَمَّدٍ صلی‌الله علیه و آله وَ مَنْ حَاجَّنِي فِي النَّبِيِّينَ فَأَنَا أَوْلَى النَّاسِ بِالنَّبِيِّينَ أَ لَيْسَ اللَّهُ يَقُولُ فِي مُحْكَمِ كِتَابِهِ- إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمِينَ ذُرِّيَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ[2] فَأَنَا بَقِيَّةٌ مِنْ آدَمَ وَ ذَخِيرَةٌ مِنْ نُوحٍ وَ مُصْطَفًى مِنْ إِبْرَاهِيمَ وَ صَفْوَةٌ مِنْ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ أَلَا فَمَنْ حَاجَّنِي فِي كِتَابِ اللَّهِ فَأَنَا أَوْلَى النَّاسِ بِكِتَابِ اللَّهِ أَلَا وَ مَنْ حَاجَّنِي فِي سُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ فَأَنَا أَوْلَى النَّاسِ بِسُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صلی‌الله علیه و آله...[3]
« ...سفيانى[4] گروهى را به مدينه روانه كند و مهدى علیه‌السلام از آنجا به مكّه رهسپار شود و خبر به فرمانده سپاه سفيانى رسد كه مهدى علیه‌السلام به جانب مكّه بيرون شده است، پس او لشكرى از پى او روانه كند ولى او را نيابد تا اينكه مهدى با حالت ترس و نگرانى[5] بدان سنّت كه موسى بن عمران داشت داخل مكّه شود.
آن حضرت فرمود: فرمانده سپاه سفيانى در بیداء (بیدا قبلا خارج از مدینه بود و الآن داخل مدینه است.) فرود مى‌آيد، پس آواز دهنده‌اى از آسمان ندا مى‌كند كه «اى بیدا، آن قوم را نابود ساز» پس بیداء نيز ايشان را به درون خود فرو مى‌برد و هيچ يك از آنان نجات نمى‌يابد مگر سه نفر كه خداوند رويشان را به پشت آنان بر مى‌گرداند و ايشان از قبيله كلب هستند، و اين آيه در مورد آنان نازل شده: «اى كسانى كه كتاب به شما داده شده به آنچه ما فرو فرستاديم (قرآن) كه آنچه را نزد شماست (تورات و انجيل) تصديق مى‌كند ايمان آوريد پيش از آنكه چهره‌هائى را محو سازيم و آنها را به پشتهايشان برگردانيم- تا آخر آيه». حضرت فرمود: قائم علیه‌السلام در اين هنگام در مكّه خواهد بود[6] ، پشت خود را به بيت الحرام تكيه داده و به آن پناه جسته پس ندا مى‌دهد: اى مردم ما از خدا يارى مى‌طلبيم، چه كسى از مردم (دعوت) ما را پاسخ مى‌گويد؟ كه ما خاندان پيامبر شما محمّد صلی‌الله علیه و آله هستيم، و ما شايسته‌ترين مردم به خداوند و محمّد صلی‌الله علیه و آله مى‌باشيم، پس هر كه در باره حضرت آدم با من محاجّه كند بداند كه من سزاوارترين مردم به حضرت آدم هستم؛ و هر كه با من در باره نوح محاجّه پردازد بداند كه من شايسته‌ترين مردم به نوح هستم؛ و هر كه با من در باره ابراهیم محاجّه پردازد بداند كه من شايسته‌ترين مردم به ابراهیم هستم؛ و هر كس در مورد محمّد صلی‌الله علیه و آله با من به محاجّه برخيزد بداند كه من سزاوارترين مردم به محمّد صلی‌الله علیه و آله هستم، و هر كس در مورد پيامبران با من محاجّه كند بداند كه من سزاوارترين مردم به پيامبران هستم، مگر خداوند در كتاب خود نمى‌فرمايد: " إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمِينَ..." ؛ «همانا خداوند آدم و نوح و آل ابراهيم و آل عمران را بر جهانيان برگزيد فرزندانى كه برخى از آنان از نسل پاره‌اى ديگر هستند و خداوند شنوا و دانا است.» پس من يادگارى هستم از آدم و به جا مانده از نوح و برگزيده از ابراهيم و خلاصه‌اى از محمّد كه درود خداوند بر تمامى آنها باد.
بدانيد هر كس با من در باره كتاب خدا به محاجّه پردازد پس من شايسته‌ترين مردم به كتاب خداوند هستم، هر كه در مورد سنّت رسول خدا با من محاجّه كند بداند كه من سزاوارترين مردم به سنّت رسول خدا صلی‌الله علیه و آله هستم[7] ...»
این روایتی که عبرتائی نقل می‌کند با آیاتی که امام به آن استناد می‌کند، مطابق است، و بارها گفتیم ما عبرتائی را قبول نداریم، وقتی شخصی است که لم یتدین بدین چطور او را قبول کنیم، بلکه همان حرفی که مرحوم نجاشی زده‌اند: صالح الروایه، روایات او شواهد دارد و متون آنها هم قوی است و این روایت با آیه شریفه هم مطابقت دارد.
این روایت مصادر زیادی دارد:
الغیبة نعمانی، الاختصاص، الإرشاد، غيبة الطوسي، إعلام الورى و از عامه هم دو نفر آوردند: عقد الدّرر و ينابيع المودّة
