1403/06/28
بسم الله الرحمن الرحیم
صوم/صوم الکفارة/ زوال تتابع شهرین/بررسی مصادیق/مصداق چهارم
موضوع: صوم/صوم الکفارة/ زوال تتابع شهرین/بررسی مصادیق/مصداق چهارم
مصداق چهارم
«نعم لو كان قد نذر صوم الدهر قبل تعلق الكفارة اتجه الانتقال إلى سائر الخصال»
در جایی که مکلف نذر بکند صوم دهر بگیرد، و بعد از آن صوم کفاره بر او تعلق بگیرد، مکلف موظف است که دیگر موارد تخییر(عتق رقبه یا اطعام60فقیر) را اختیار کند.
نکته: صاحب عروه احتمالا این کلام را از صاحب جواهر اخذ کرده اند[1]
اقوال
در مصداق مذکور، دوقول وجود دارد:
قول اول(صاحب جواهر و صاحب عروه):
در صورت نذر صوم دهر، دیگر نیت صوم الکفارة امکان ندارد، لذا اصلا تتابعی شکل نمی گیرد و باید به موارد دیگر مراجعه کند.
قول دوم(مرحوم خویی)
کسی که نذر صوم دهر کرده، یا شرطش
◦ بشرط لا است؛ یعنی صوم به نیت روزه دهر باشد و به نیت دیگری نباشد و نذر خاص است: در اینصورت تتابع شکل نمی گیرد.
◦ لابشرط است؛ یعنی بگوید خدایا من در تمام عمر روزه دار باشم، و به هر نیتی باشد؛ در اینصورت تتابع شکل می گیرد.
اشکال استاد معظم به کلام محقق خویی
اصل عدم تداخل است و تداخل محتاج دلیل است
در بحث تداخل اسباب و مسببات، هنگام شک، اقتضای اصل عملی در
◦ اسباب: اصل اقتضای برائت است؛ چراکه لازمه این امر، تداخل است؛ زیرا در این که تکلیفِ مکلف، به جا آوردن بیش از یک واجب باشد، شک وجود دارد، که لازمه آن، شک در تکلیف بیش از یک واجب است، که در مورد آن برائت جاری می‌شود.
◦ مسببات: اصل عدم تداخل به دلیل قاعده اشتغال جاری می شود
