موضوع: تفسیر موضوعی/حسادت و خیرخواهی /ملحقات مساله حسادت

درمان حسادت :

پنجمین مطلب در ملحقات ، درمان حسادت است.

بیان درد و مریضی یک طرف مساله است و بحث در درمان این رذیله بخش دیگر و مهم مساله است.

دو راه کلی درمان وجود دارد :

اول : راه علمی

دوم : راه عملی

انسان باید هم بداند ، هم به دانسته خود عمل کند. لذا در این مساله حسادت هم راه علمی و هم راه عملی لازم است.

در راه علمی :

شخص حسود باید قبول کند گرفتار حسادت شده است. بعضی از ما نمی پذیریم در حالی که علائم را از درون درک کرده ایم. آثار و نشانه های حسادت بیان شده است و انسان با توجه به این آثار می تواند بفهمد مبتلا به این مرض است.

در مراتبی شدید است و انسان متوجه می شود اما مراتب پایین تر ، با توجه به آثار و نشانه ها قابل فهم است.

بالاخره حسود باید بپذیرد که مبتلا شده است وگرنه هیچ امکان درمانی وجود نخواهد داشت.

همچنین باید قبول کند که این مرض مساله کوچکی نیست. انسان گاهی بیماری دارد اما توجه به این بیماری ندارد و علم ندارد. اما گاهی افراد می دانند بیمار هستند اما سهل انگاری می کنند. چنین شخصی را باید آگاه کرد.

بعضی نمیدانند و قبول ندارند حسادت دارند اما برخی می دانند و قبول دارند اما سهل انگاری می کنند در حالی که نمی دانند این حسادت مرض خطرناکی است که ثمره های آن بیان شد که دوری از امام و ولی کفایت می کند برای فهم خطر این بیماری.

بعضی از بیماران که نزد متخصصین می روند ، اگر بدانند این بیماری جسمی ثمره بیماری روحی حسادت است ، دنبال این درمان های گران قیمت نمی رود.

بنابراین حسود باید بپذیرد که مریض است و خطر آن را درک کند.

گاهی هم این حسادت، به خاطر ضعف اعتقادی است. عده ای از مردم در طول عمر پای نصایح علمای ربانی که وسائط بین ما و خدا و اهل بیت هستند ، نمی نشینند. وقتی دست مردم از دست علما جدا شد ، دشمن به راحتی اعتقاد مردم را عوض می کند و به انحراف می کشاند.

وقتی مبانی اعتقادی خراب شد ، دیگر انسان به رذائل توجهی نخواهد داشت.