موضوع: تفسیر موضوعی/حسادت و خیرخواهی /تفسیر آیات 54 و 55 سوره نساء

مباحث تفسیری مربوط به آیات 54 و 55 سوره مبارکه نساء به اتمام رسید.

در جمع بندی باید بگوییم که مقصود از آل ابراهیم ، اختلاف بود که استاد محترم این قول را پذیرفتند که مقصود نبی اکرم و اهل بیت علیهم السلام است.

در ادامه آیات ، ملک عظیم را مورد بررسی قرار دادیم. اینجا به این نتیجه رسیدیم که ملک عظیم ، سلطه و سلطنت حجج الهی بر دلهای مردم است.

اگر پدر در خانواده بر دلها حکومت کرد ، نیاز به عصبانیت ندارد. خاطرش از خانواده جمع است. البته این امیری بر دلها سخت است اما برکات بسیاری دارد. برعکس کسانی که با چنگ و دندان خانه را اداره می کند و این گاهی با دعوا و بحث است و گاهی با سیاست است. این سیاست امیری بر دل نیست. این سیاست تا زمانی فایده دارد که خانواده متوجه نباشند اما اگر متوجه شدند دیگر این سیاست هم مفید نخواهد بود.

علی ای حال مرد باید در خانه امیر دلها باشد.

در ما نحن فیه در ملک عظیم ، بعضی تصور کردند که رهبری عادی دنیوی است. البته این شان ، حق اهل بیت است. اما غاصبین و بنی امیه ها کم نیستند. این انقلاب نیز به رهبری امام خمینی ره ، با دغدغه اسلام و احیاء حقوق اهل بیت علیهم السلام ایجاد شد و الان هم مهمترین مساله همین است که باید مراقب بود که اسلامیت انقلاب و دغدغه دینی کم نشود.

علی ای حال حکومت ظاهری شأن اهل بیت علیهم السلام هست اما غصب شد اما ملک عظیم بر دلها را کسی نمی تواند غصب کند.

بالاخره به آل ابراهیم علاوه بر ملک دنیوی ، ملک معنوی هم شامل می شود و در نتیجه روشن می شود که مقصود از آل ابراهیم نبی مکرم صلی الله علیه و اله و اهل بیت علیهم السلام است.

چهارمین آیه از آیات حسادت :

آیه 109 سوره بقره :

﴿وَدَّ كَثيرٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ لَوْ يرُدُّونَكُمْ مِنْ بعْدِ إيمانِكُمْ كُفَّاراً حَسَداً مِنْ عِنْدِ أَنفُسِهِمْ مِنْ بعْدِ ما تبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُوا وَ اصْفَحُوا حَتَّى يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللَّهَ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَديرٌ﴾

(بسيارى از اهل كتاب، از روى حسد- كه در وجود آنها ريشه دوانده- آرزو مى‌كردند شما را بعد از اسلام و ايمان، به حال كفر باز گردانند؛ با اينكه حق براى آنها كاملا روشن شده است. شما آنها را عفو كنيد و گذشت نماييد؛ تا خداوند فرمان خودش (فرمان جهاد) را بفرستد؛ خداوند بر هر چيزى تواناست. (109))

اشاره کلی :

این آیه هم مربوط به یهود است. حی بن اخطب ، که از سران یهودی در مدینه بوده و واردات صیفی جات به مدینه در دست او بوده و با حیله هایی ، با مسلمانان دشمنی می کرد ، با اینکه در تورات اصلی بشارت به پیامبر خاتم الانبیا صلی الله علیه و اله داده شده است اما نپذیرفتند و دشمنی می کردند.

حی بن اخطب با برادرش نزد پیامبر صلی الله علیه و اله امد و با ایشان گفتگو کرد. بعد از رجوع به قبیله و منطقه خودش در پاسخ سوال افراد قبیله در مورد صحت ادعای نبوت رسول الله صلی الله علیه و اله گفت : بلی او همان نبی خداست اما من تا وقتی زنده باشم ، دشمنی با این مرد را رها نخواهم کرد.[1]

علت این دشمنی هم حسادت از ذات خودشان بوده است. حسادت به جنبه های معنوی و ملکوتی پیامبر اکرم صلی الله علیه