موضوع: مساله 33 از مضاربه (فرع سوم: ضمانت در مضاربه فاسده)

تقریر استاد: این فرع دو بخش دارد:

بخش اول: تحریر: ضامن نبودن عامل نسبت به تلف و خسارت در مال مضاربه بدون تقصیر

دلیل: بر اساس قاعده ما لایضمن... چیزی که در صحیحش ضمان نیست در فاسدش هم نیست.

تقریراستاد: بررسی دلیل ما لایضمن. بر این قاعده به سه دلیل تمسک شده است:

الف: اجماع که مدرکی است

ب: قاعده اولویت: که در مقام اولویت نه تنها ثابت نیست بلکه عکس است.

ج: قاعده استیمان: که امین ضامن نیست چه در معامله صحیحه چه در فاسده

نظر استاد: عامل ضامن نیست مگر در صورت جهل مالک به فساد و علم عامل زیرا عامل دیگر امین نیست بلکه غاصب است.

بخش دوم: تحریر: ضامن بودن عامل نسبت به صرف هزینه های در مضاربه فاسده؛

دلیل: هزینه ها اصلی نیست و نه تنها مشمول قاعده ما لایضمن نیست بلکه مشمول قاعده ید است.

نظر استاد: به دلیل قاعده ما لایضمن بر اساس استیمان عامل ضامن نیست مگر در صورت جهل مالک به فساد.

مساله 34: (مضاربه فضولی و صور و احکام آن)

تحریر: برای این مساله سه صورت متصور است:

اول: اجازه مالک نسبت به مضاربه فضولی، حکم: مضاربه صحیح و خسران بر مالک و ربح بین مالک و عامل تقسیم می گردد

دلیل: عمومیت ادله باب فضولی که می گوید امضاء مالک ارکان معامله را تمام می کند