موضوع: مسأله‌ی 14 (عدم ضمانت عامل در صورت عدم تعدّی و تفریط)
فرع اوّل: عامل امین است و تلفِ بدون تعدی و تفریط را ضامن نیست و الّا ضامن است.
أقوال سایر فقهاء:
صاحبِ ریاض: بر فرع مذکور، إدّعای اتّفاق کرده و نیکو آنکه به نصوص تصریح کرده است.
صاحب تحریر الأحکام: با تصریح به امین بودن عامل و قبول یمینش، به مقام ثبوت و إثبات در مسأله اشاره کرده است.
ادله‌ی فرع اوّل:
دلیل اوّل: إجماع که این اجماع مدرکی است؛
دلیل دوّم: دو دسته از روایات صحیحه و مستفیضه:
الف: روایاتی که استدلال به آنها به منطوق است: وسائل الشیعه، ج 13 باب 3 ح 2 و 3 و 4
ب: روایاتی که استدلال به آنها غالبا به مفهوم است: وسائل الشیعه، باب 1 ح 2 و 8 و 10
دلیل سوم: (استاد) استدلال به آیه‌ی ما عَلَى‌ الْمُحْسِنينَ‌ مِنْ‌ سَبيلٍ (توبه - آیه 9) به این معنا که عامل از مصادیق محسنین است.
نکته: همانطور که صاحب عُروه مطرح کرده باید عنوان خیانت را غیر از تعدّی و تفریط دانست چرا که در خیانت قصد افساد است.
فرع دوم: خسارتِ مال بدون تفریط و تعدّی موجب ضمان عامل نیست.
دلیل اول: اجماع؛
دلیل دوم: روایاتِ فرع اول با الغاء خصوصیت؛
دلیل سوم: روایات خاصّ: وسائل الشیعه، ج 13 باب 1 ح 1