نکته:

معنای طرب چیست؟

دهخدا وقتی این لغت را از لغت نامه های فارسی معنی می کند، آن را به شادمانی و نشاط و شادی معنی می کند و در ادامه آن را به «سبک شدن از شدّت شادی یا غایت اندوه» معنی می نماید.

امّا لغویون عرب:

لسان العرب: «الطَّرَبُ الفَرَح و الحُزْنُ؛ عن ثعلب. و قيل: الطَّرَبُ خفة تَعْتَري عند شدَّة الفَرَح أَو الحُزن و الهمّ. و قيل: حلول الفَرَح و ذهابُ الحُزن... قال ثعلب: الطَّرَبُ عندي هو الحركة؛ قال ابن سيدة: و لا أَعرف ذلك... يقال طَرَّب فلاناً في غِنائِه تَطْريباً إِذا رَجَّع صوتَه و زيَّنَه... التَّطْريب في الصوت: مَدُّه و تَحْسينُه.» [1]

معجم مقابیس اللغه:

طرب: یقولون ان الطرب خفة تصیب الرجل من شدة سرور او غیره... قالوا و طرّب فی صوته؛ اذا مدّه.» [2]

معجم البحرین:

طرب: خفّة تعتری الانسان شدة حزن او سرور و العامّة تخصّه بالسرور [عامه: به معنای عموم مردم است، اگرچه طریحی صاحب معجم البحرین شیعه است ولی چون این اصطلاح در دیگر کتب لغت هم آمده به معنای عموم مردم است]. [3]

قاموس المحیط:

«طرب: محرکة الفرح و الحزن، ضدّ، او خفة تلحقک، تسرّک او تحزنک و تخصیصه بالفرح وهم.»[4] [اختصاص آن به خوشی، یک پندار است.]