کتاب الطهارة/نجاسات/اهل کتاب/رجوع به آیات

موضوع: کتاب الطهارة/نجاسات/اهل کتاب/رجوع به آیات

روایت سوّم: روایت سماعة از ابی عبد الله علیه السّلام.

نسخه‌ی کافی: عدّة من اصحابنا عن احمد بن محمّد بن خالد عن عثمان بن عیسی عن سماعة عن ابی عبد الله علیه السّلام قال: سألته عن طعام اهل الکتاب و ما یحلّ منه قال الحبوب. و محمّد بن یحیی عن احمد بن محمّٔد بن عیسیٰ عن محمّد بن سنان عن عمّار بن مروان عن سماعة قال: سألت ابا عبد الله علیه السّلام عن طعام اهل الکتاب و ما یحلّ منه قال الحبوب (محاسن ج۲ ص۴۵۵، کافی طبع اسلامیّه ج۶ ص۲۶۳ و طبع دار الحدیث ج۱۲ ص۲۷۰، تهذیب ج۹ ص۸۹، وافی ج۱۹ ص۱۲۳، وسائل الشیعة ج۲۴ ص۲۰۳ و ص۲۰۴، بحار الانوار ج۶۳ ص۲۴ و ج۷۷ ص۴۵).

روایت چهارم: روایت ابی الجارود از مولا ابی جعفر علیه السّلام.

نسخه‌ی کافی: محمّد بن یحیی عن احمد بن محمّد عن محمّد بن سنان عن ابی الجارود قال: سألت ابا جعفر علیه السّلام عن قول الله عزّ و جلّ و طعام الّذین اوتوا الکتاب حلّ لکم و طعامکم حلّ لهم فقال علیه السّلام الحبوب و البقول (محاسن ج۲ ص۴۵۴ و ص۵۸۴، کافی طبع اسلامیّه ج۶ ص۲۶۴ و طبع دار الحدیث ج۱۲ ص۲۷۳، وافی ج۱۹ ص۱۲۴، وسائل الشیعة ج۲۴ ص۲۰۴، هدایة الامّة ج۸ ص۸۲، بحار الانوار ج۶۳ ص۲۴ و ج۷۷ ص۴۳ و ص۴۵).

روایت پنجم: روایت مرحوم صدوق از ابی عبد الله علیه السّلام.

نسخه‌ی من لا یحضر: سئل الصّادق علیه السّلام عن قول الله تعالی و طعام الّذین اوتوا الکتاب حلّ لکم قال یعنی الحبوب (من لا یحضر ج۳ ص۳۴۷، وافی ج۱۹ ص۱۲۳، وسائل الشیعة ج۲۴ ص۲۰۵).

روایت ششم: روایت هشام بن سالم از ابی عبد الله علیه السّلام.

نسخه‌ی تهذیب: عنه (عن الحسین بن سعید) عن محمّد بن خالد عن ابن ابی عمیر عن هشام بن سالم عن ابی عبد الله علیه السّلام فی قول الله عزّ و جلّ و طعام الّذین اوتوا الکتاب حلّ لکم فقال العدس و الحمّص و غیر ذلک (تهذیب ج۹ ص۸۸، من لا یحضر ج۳ ص۳۴۷، وافی ج۱۹ ص۱۲۵، وسائل الشیعة ج۲۴ ص۲۰۵ و ص۲۰۶، بحار الانوار ج۶۳ ص۲۴).

روایت هفتم: روایت ابی بکر الحضرمی از ابی عبد الله علیه السّلام.

نسخه‌ی تفسیر قمی: اخبرنی ابی عن فضالة بن ایّوب عن سیف بن عمیرة عن ابی بکر الحضرمی عن ابی عبد الله علیه السّلام قال سألته عن صید البزاة ..... قوله احلّ لکم الطیّبات و طعام الّذین اوتوا الکتاب حلّ لکم قال عنی بطعامهم الحبوب و الفاکهة غیر الذّبائح الّتی یذبحونها فانّهم لا یذکرون اسم الله علی ذبائحهم ..... (تفسیر قمی ج۱ ص۱۶۲، وسائل الشیعة ج۲۴ ص۶۶، هدایة الامّة ج۸ ص۴۰، بحار الانوار ج۶۳ ص۲۱).

قرینه‌ی دوّم: کلام اهل لغت.

کلمه‌ی طعام در نظر بعضی از لغویّین به معنای برّ (حنطه) است و در نظر بعضی دیگر انصراف به برّ دارد و در نظر بعضی دیگر انصراف به برّ و قریب به برّ دارد (العین ج۲ ص۲۵، تهذیب اللّغة ج۲ ص۱۱۳، المحیط فی اللّغة ج۱ ص۴۱۲، الصّحاح ج۵ ص۱۹۷۴، المخصّص ج۴ ص۱۱۸، کتاب الماء ج۲ ص۸۲۸، اساس البلاغة ص۳۹۰، الفائق ج۲ ص۳۰۴، شمس العلوم ج۷ ص۴۱۱۵، المغرب ج۲ ص۲۱، لسان العرب ج۱۲ ص۳۶۴، المصباح المنیر ج۲ ص۳۷۳، القاموس المحیط ج۴ ص۱۰۴، مجمع البحرین ج۶ ص۱۰۵، تاج العروس ج۱۷ ص۴۳۷).

منابع جواب اوّل: فقه القران ج۱ ص۶۴، آیات الاحکام استرابادی ص۷۸، کنز العرفان ج۲ ص۳۱۱، غنیه ص۴۴، غنائم الایّام ج۱ ص۴۱۳، حدائق ج۵ ص۱۷۱، مستند الشیعة ج۱ ص۲۰۲، تبصرة الفقهاء ج۲ ص۴۲۰، مسالک الافهام الی آیات الاحکام ج۴ ص۱۵۰.