کتاب الطهارة/نجاسات/خنزیر/ مرحله سوّم: رجوع به روایات

موضوع: کتاب الطهارة/نجاسات/خنزیر/ مرحله سوّم: رجوع به روایات

بحث سوّم: درباره‌ی دلالت روایت.

از طرفی روایت ظهور دارد در اینکه عدم عیش در خارج از آب، علّت طهارت جلود خزّ است. از طرفی دیگر این علّت، در خنزیر بحری نیز وجود دارد. بنابراین، روایت دلالت بر طهارت خنزیر بحری می‌کند.

عبارت مرحوم شیخ انصاری در کتاب الطهارة ج۵ ص۹۴: و فی التعلیل اشارة الی طهارة الخنزیر البحری ایضاً.

عبارت مرحوم محقّق همدانی در مصباح الفقیه ج۷ ص۱۶۲: و فی التعلیل اشعار بطهارة الخنزیر البحری ایضاً و الله العالم .....

و بر فرض که کلبیّت و عدم عیش در خارج از آب معاً علّت برای طهارت باشد، تعدّی به خنزیر بحری صحیح نخواهد بود و در نتیجه، مرجع برای اثبات طهارت خنزیر بحری، اصل طهارت است.

اقول:

بین طائفه سوّم و دو طائفه اوّل تنافی نیست ولی بین طائفه اوّل و طائفه دوّم تنافی وجود دارد. در سابق به نحو مکرّر گفته شده که در صورت تنافی بین دلیلین، سه قانون طولی و مترتّب وجود دارد.

قانون اوّل: جمع عرفی.

جمع عرفی بین طائفه اوّل و روایت اوّل از طائفه دوّم:

مراد از «ذلک الماء» در روایت اوّل از طائفه دوّم، ماء البئر و یا ماء الدّلو است و در صورت دوّم، دلو یا کمتر از کرّ و یا به اندازه‌ی کرّ و بیشتر است. اگر مراد از «ذلک الماء» ماء البئر باشد، جواز وضوء با این ماء منافاتی با نجاست شعر خنزیر ندارد چون ماء البئر (طبق نظر حقّ) در حکم آب جاری است و آب جاری به مجرّد ملاقات با نجاست، نجس نمی‌شود و لذا در عین حال که شعر خنزیر، نجس است، وضوء با ماء البئر نیز جایز است و این دو (نجاست شعر خنزیر، جواز وضوء با ماء البئر) منافاتی با هم ندارد. اگر مراد از «ذلک الماء» ماء الدّلو باشد و دلو به اندازه‌ی کرّ و یا بیشتر باشد، کلام مثل صورتی است که مراد از «ذلک الماء» ماء البئر باشد چون آب کرّ نیز به مجرّد ملاقات با نجاست، نجس نمی‌شود و لذا در عین حال که شعر خنزیر، نجس است، وضوء با ماء الدّلو نیز جایز است و این دو منافاتی با هم ندارد.