مثل مرحوم ابن ابی عقیل (از فقهاء قرن چهارم) و مرحوم کراجکی (از فقهاء قرن پنجم) و مرحوم راوندی (از فقهاء قرن ششم) و مرحوم سیّد بن طاووس (از فقهاء قرن هفتم).

طائفه دوّم: بعضی از فقهاء در این مسأله فتویٰ داده‌اند بدون اینکه اجماع و یا عدم خلاف را نقل کرده باشند.

از فقهاء قرن چهارم:

۱) مرحوم ابن جنید.

عبارت مرحوم علّامه در مختلف الشیعه ج۱ ص۴۹۵: اذا ولغ الکلب فی الاناء وجب غسله ثلاث مرّات احداهنّ بالتّراب هذا هو المشهور بین علمائنا و قال ابن الجنید: یغسل سبع مرّات ...... احتج ابن الجنید بانّه انجس من الفأرة و یغسل الاناء لها سبع مرّات.

ظاهر عبارت ابن جنید این است که یک مرتبه از هفت مرتبه، با تراب است و لذا در تعلیقه‌ی محقّق خوانساری بر روضه ص۲۷ آمده است: نقل عن ابن الجنید انّه حکم فی ولوغ الکلب بانّه یغسل سبعاً احداهنّ بالتّراب.

۲) مرحوم علیّ بن بابویه (صدوق اوّل).

عبارت مرحوم صدوق دوّم در من لا یحضر ج۱ ص۲۶۳: و الاصل ما ذکره أبی رحمه الله فی رسالته الیّ و صلّ فی الخزّ ما لم یکن مغشوشا بوبر الارانب.

توجّه: بین خزّ و سایر کلاب بحریّه، عدم القول بالفصل وجود دارد. بنابراین، طهارت کلّیه کلاب بحریّه فتوای مرحوم صدوق اوّل است.