کلب - موضوع شناسی بدوی/نجاسات/کتاب الطهارة

موضوع: کتاب الطهارة/نجاسات/کلب - موضوع شناسی بدوی

معنای دوّم: معنای عرفی.

الف: عرف زمان معصوم علیه السّلام. از روایت عبد الرّحمن بن الحجّاج استفاده می‌شود که در عرف زمان معصوم علیه السّلام، خزّ از مصادیق کلب الماء است (کافی طبع اسلامیّه ج۶ ص۴۵۱). درباره ی عرف زمان معصوم علیه السّلام بیش از این اطّلاعی در دست نیست.

ب: عرف زمان ما. سگ آبی در عرف زمان ما، حیوانی است چهار پا، در آب زندگی می‌کند، بیرون از آب می‌آید، از پستانداران است، گیاه خوار است، دارای دم پهن است، دارای پوست قیمتی است، سدّ ساز است، دارای نیش قدرتمند است (نیش یعنی دندان جلو) و ......

معنای سوّم: معنای شرعی. از روایت ابن ابی یعفور استفاده می‌شود که در شرع مقدّس، خزّ از مصادیق کلب الماء است و کلب الماء بر دو نوع است: دارای ناب و فاقد ناب (تهذیب، تحقیق خرسان، ج۹ ص۴۹). در شرع مقدّس، معنایی برای کلب الماء گفته نشده است.

فاقد ناب در روایت ابن ابی یعفور اشاره به قرش (به کسر قاف و سکون راء) دارد. در العین ج۵ ص۴۰ آمده است: القرش سمک بالحجاز یقال له کلب الماء.

در مجمع البحرین ج۴ ص۱۸ آمده است: الخزّ هو بتشدید الزای: دابّة من دوابّ الماء تمشی علی اربع تشبه الثّعلب و ترعی من البرّ و تنزل البحر لها وبر یعمل منه الثیاب تعیش بالماء و لا تعیش خارجه و لیس علی حدّ الحیتان و ذکاتها اخراجها من الماء حیّة.

نتیجه‌ی بحث در موضوع شناسی بدوی: معنای کلب برّی معلوم است و ما فرض می‌گیریم که مراد از کلب بحری که به دنبال استنباط حکم آن هستیم، معنای عرفی زمان ما است.