درس خارج فقه استاد قادر حیدری‌فسائی
1403/01/25
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: کتاب الطهارة/نجاسات/ملاقات با میته‌ی انسان بدون رطوبت/ رجوع به اجماع
از فقهاء قرن سیزدهم:
۱) مرحوم وحید بهبهانی.
قال فی المصابیح ج۴ ص۴۴۷: و یدلّ علیه (عدم التعدّی الّا مع الرّطوبة) ایضا صحیحة علیّ بن جعفر عن اخیه موسی علیه السّلام عن الرّجل یقع ثوبه علی حمار میت ......
و قال فیه ج۴ ص۴۵۴: و هو (عدم تعدّی النّجاسة من المیّت الّا مع الرطوبة) الموافق للاصول و العمومات و قول کلّ یابس ذکیّ و الشهرة بین الاصحاب.
۲) مرحوم شیخ انصاری.
قال فی الطهارة ج۴ ص۴۴۴: و لو خلت القطعة المبانة من عظم او کان المیّت من غیر النّاس ممّا له نفس سائلة غسل اللّامس یده خاصّة مع رطوبة احد الملاقیین. و در ج۵ ص۴۳ در میّت آدمی نیز رطوبت را شرط می‌دانند.
۳) مرحوم بحر العلوم.
قال فی الدرّة ص۶۱: لکنّه الحق بل کلّ نجس اذا اصاب یابسا و هو یبس.
۴) مرحوم کاشف الغطاء.
قال فی کشف الغطاء ج۲ ص۳۰۷: و لو مسّه بعد الموت قبل البرد مع الجفاف من الجانبین فلیس علیه شیئ و مع الرّطوبة المتعدّیة و لو من جانب یلزمه الغسل دون الغسل ........ و نجاسة الموت فی الانسان و غیره علی نحو غیرها من النجاسات فی التعدّی مع الرّطوبة و عدمه مع عدمها.
۵) مرحوم محقّق قمی.
قال فی الغنائم ج۱ ص۳۹۸: ثمّ انّ نجاسة المیتة مثل سائر النجاسات لا تتعدّی الّا مع الرطوبة (مراد از میته، میته حیوانی و میته آدمی است).
۶) مرحوم صاحب مفتاح الکرامة.
قال فی مفتاحه ج۲ ص۱۷۷: و هذا (مساواة المیتة لغیرها فی اشتراط الرّطوبة) هو الصّحیح ....... این فقیه درباره‌ی میته آدمی به نقل قول اکتفاء فرموده است.
