درس خارج فقه استاد قادر حیدری‌فسائی

موضوع: کتاب الطهارة/نجاسات/اجزاء جدا شده از میته/ مرحله چهارم: رجوع به اجماع

۳) مرحوم ابن جنید.

قال العلّامة فی المختلف ج۱ ص۵۰۱: جلد المیتة لا یطهر بالدّباغ سواء کان من حیوان طاهر العین فی حیاته او نجس العین. ذهب الیه علماؤنا اجمع الّا ابن الجنید فانّه قال: یطهر بالدّباغ ان کان الحیوان طاهر العین فی حیاته.

از فقهاء قرن پنجم:

۱) مرحوم شیخ مفید.

قال فی المقنعة ص۵۸۳: لا بأس باستعمال وبر المیتة من الانعام و الوحوش الحلال و شعرها و اظلافها و قرونها ...... و لا بأس باستعمال عظامها و اسنانها بعد غسلها بالماء.

۲) مرحوم ابو الصّلاح حلبی.

قال فی الکافی ص۳۲۱: یجوز الانتفاع من میتة ما تقع علیه الذّکاة بالشعر و الصّوف و الوبر و القرن و الظلف و الخفّ و المخلب و السنّ و اللّبن و الانفحة و الرّیش.

از فقهاء قرن ششم:

۱) مرحوم ابن حمزه.

قال فی الوسیلة ص۳۶۱: و یحلّ من المیتة احد عشر شیئا الصّوف و الشعر و الوبر و الریش المجزوزات و العظم و النّاب و الظلف و القرن و البیض اذا اکتسی الجلد الفوقانی و الانفحة و اللّبن و المخلب و الحافر علی روایة البعض اذا قلعا من المیتة.

۲) مرحوم کیدری.

قال فی الاصباح ص۵۶: و الشعر و الصّوف و الوبر من المیتة طاهر اذا جزّ و شعر الکلب و الخنزیر لا ینتفع به و لا یطهر بالغسل و غیره.

۳) مرحوم ابن ادری

قال فی السّرائر ج۳ ص۱۱۱: و یحلّ من المیتة غیر المذبوحة المذکّاة، الصّوف و الشّعر و الوبر و الرّیش سواء قلع جمیع ذلک او جزّ الّا انّه اذا قلع و علیه شیئ من المیتة او فیه شیئ من ذلک وجب ازالة ذلک و غسله و استعماله بعد ذلک.

قال فی السرائر ج۳ ص۱۲۷: انّها (الاعیان النّجسة) علی اربعة اضرب. نجس العین و هو الکلب ........ و جلد المیتة فکلّ هذا نجس العین لا ینتفع به و لا یجوز بیعه.

از فقهاء قرن هفتم:

۱) مرحوم فاضل آبی.

قال المحقّق فی المختصر النافع ج۲ ص۲۵۲: و یحلّ منها (من المیتات) ما لا تحلّه الحیوة اذا کان الحیوان طاهرا فی حال الحیاة و هو عشرة الصّوف و الشعر ...... (مرحوم فاضل آبی در کشف الرّموز ج۲ ص۳۶۸ این فتوای محقّق را تأیید فرموده است).

۲) مرحوم ابن سعید حلّی.

قال فی الجامع للشرائع ص۲۵۹: و عظام الفیل و الصّوف و الشعر و الوبر و القرن و العظام و الظلف و الحافر من المیتة طاهر.