درس خارج فقه استاد قادر حیدری‌فسائی
1401/09/12
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: کتاب الطهارة/نجاسات/غائط حیوان غیر مأکول اللحم دارای نفس سائله - رجوع به روایات
نظر سوّم: عذره در طائفه اوّل بمعنای خاصّ است یعنی بمعنای خصوص فضله‌ی انسان است ولی از عدم القول بالفصل استفاده می‌شود. اگر از عدم القول بالفصل استفاده شود، مدلول طائفه اوّل بکمک عدم القول بالفصل، نجاست عذره حیوان غیر مأکول اللّحم دارای نفس سائله است. طبق این نظر، در طوائف ثلاث روایات، باید سه عملیّات انجام بگیرد.
عملیّات اوّل: طائفه اوّل با طائفه دوّم سنجیده می‌شود. سپس نتیجه‌ی این سنجش اوّل (نتیجه‌اش این است که عذره‌ی حیوان مأکول اللّحم مطلقا ـ دارای نفس سائله و فاقد نفس سائله ـ طاهر است و عذره‌ی حیوان غیر مأکول اللّحم دارای نفس سائله نجس است. چون مفهوم طائفه دوّم اگر چه مطلق است یعنی نجاست عذره‌ی حیوان غیر مأکول اللّحم به نحو مطلق ولی طائفه اوّل این مفهوم را به عذره‌ی حیوان غیر مأکول اللّحم دارای نفس سائله قید می‌زند) با طائفه سوّم سنجیده می‌شود.
توضیح و تطبیق: عذره‌ی حیوان چهار صورت دارد.
الف: عذره‌ی حیوان مأکول اللّحم دارای نفس سائله. نتیجه حاصله از سنجش طائفه اوّل با طائفه دوّم، طهارت این صورت است و طائفه سوّم دلالت بر نجاست این صورت می‌کند. بنابراین، در این صورت، تعارض محقّق می‌شود و در تعارض، طهارت مقدّم است.
ب: عذره‌ی حیوان مأکول اللّحم فاقد نفس سائله. نتیجه حاصله از سنجش طائفه اوّل با طائفه دوّم، طهارت این صورت است و طائفه سوّم نیز دلالت بر طهارت این صورت می‌کند. بنابراین، در این صورت، تعارض محقّق نمی‌شود.
ج: عذره‌ی حیوان غیر مأکول اللّحم دارای نفس سائله. نتیجه حاصله از سنجش طائفه اوّل با طائفه دوّم، نجاست این صورت است و طائفه سوّم نیز دلالت بر نجاست این صورت می‌کند. بنابراین، در این صورت، تعارض محقّق نمی‌شود.
د: عذره‌ی حیوان غیر مأکول اللّحم فاقد نفس سائله. نتیجه حاصله از سنجش طائفه اوّل با طائفه دوّم، متعرّض این صورت نیست و طائفه سوّم دلالت بر طهارت این صورت می‌کند. بنابراین، در این صورت، تعارض محقّق نمی‌شود.
عملیّات دوّم: طائفه اوّل با طائفه سوّم سنجیده می‌شود. سپس نتیجه‌ی این سنجش اوّل (نتیجه‌اش این است که عذره‌ی حیوان فاقد نفس سائله ـ مأکول اللّحم و غیر مأکول اللّحم ـ طاهر است و عذره‌ی حیوان غیر مأکول اللّحم دارای نفس سائله، نجس است چون مفهوم طائفه سوّم اگر چه مطلق است یعنی نجاست عذره‌ی حیوان دارای نفس سائله به نحو مطلق ولی طائفه اوّل این مفهوم را به عذره‌ی حیوان غیر مأکول اللّحم دارای نفس سائله قید می‌زند. بنابراین، این نتیجه، متعرّض عذره‌ی حیوان مأکول اللّحم دارای نفس سائله نمی‌شود) با طائفه دوّم سنجیده می‌شود. نتیجه‌ی سنجش اوّل، مفهوم طائفه دوّم را به عذره‌ی حیوان غیر مأکول اللّحم دارای نفس سائله قید می‌زند.
توضیح و تطبیق: عذره‌ی حیوان چهار صورت دارد.
الف: عذره‌ی حیوان مأکول اللّحم دارای نفس سائله. نتیجه‌ی حاصله از سنجش طائفه اوّل با طائفه سوّم، متعرّض این صورت نیست و طائفه دوّم دلالت بر طهارت این صورت می‌کند. بنابراین، در این صورت، تعارض محقّق نمی‌شود.
ب: عذره‌ی حیوان مأکول اللّحم فاقد نفس سائله. نتیجه‌ی حاصله از سنجش طائفه اوّل با طائفه سوّم، طهارت این صورت است و طائفه دوّم نیز دلالت بر طهارت این صورت می‌کند. بنابراین، در این صورت، تعارض محقّق نمی‌شود.
ج: عذره‌ی حیوان غیر مأکول اللّحم دارای نفس سائله. نتیجه‌ی حاصله از سنجش طائفه اوّل با طائفه سوّم، نجاست این صورت است و طائفه دوّم نیز دلالت بر نجاست این صورت می‌کند. بنابراین، در این صورت، تعارض محقّق نمی‌شود.
د: عذره‌ی حیوان غیر مأکول اللّحم فاقد نفس سائله. نتیجه‌ی حاصله از سنجش طائفه اوّل با طائفه سوّم، طهارت این صورت است و طائفه دوّم متعرّض این صورت نیست. بنابراین، در اینصورت، تعارض محقّق نمی‌شود.
