درس خارج فقه استاد قادر حیدری‌فسائی

موضوع: کتاب الطهارة/نجاسات/غائط حیوان غیر مأکول اللحم دارای نفس سائله/رجوع به روایات

عملیّات سوّم: طائفه دوّم با طائفه سوّم سنجیده می‌شود. سپس نتیجه این سنجش (نتیجه‌اش این است که عذره‌ی حیوان مأکول اللّحم فاقد نفس سائله، طاهر و عذره‌ی حیوان غیر مأکول اللّحم دارای نفس سائله، نجس است و عذره‌ی حیوان مأکول اللّحم دارای نفس سائله و عذره‌ی حیوان غیر مأکول اللّحم فاقد نفس سائله، مورد تعارض است) با طائفه اوّل سنجیده می‌شود.

در نتیجه‌ی سنجش اوّل چون طهارت عذره‌ی حیوان مأکول اللّحم فاقد نفس سائله قطعی است، طائفه اوّل به غیر این عذره قید می‌خورد و لذا طائفه اوّل دلالت بر نجاست سه عذره‌ی دیگر می‌کند. یعنی عذره‌ی حیوان مأکول اللّحم دارای نفس سائله و عذره‌ی حیوان غیر مأکول اللّحم دارای نفس سائله و عذره‌ی حیوان غیر مأکول اللّحم فاقد نفس سائله.

توضیح و تطبیق این عملیّات نظیر توضیح و تطبیق عملیّات دهم در مسئله بول است. فراجع و لا نعید.

توجّه مهمّ:

تمام آنچه که تا بحال ذکر شد، در صورتی است که مستند نجاست عذره‌ی مطلق، روایت سوّم از طائفه اوّل باشد. یعنی روایت حلبی از ابی عبد الله علیه السّلام. امّا اگر مستند، روایت اوّل و دوّم باشد یعنی روایت علیّ بن جعفر از موسی بن جعفر علیهما السّلام، تنها یک عملیّات استنباطی انجام می‌گیرد و آن اینکه، طائفه دوّم با طائفه سوّم سنجیده می‌شود. سپس نتیجه‌ی این سنجش، با طائفه اوّل یعنی با روایت اوّل و دوّم از طائفه اوّل، سنجیده می‌شود. علّت این است که روایت اوّل و دوّم از طائفه اوّل از حیث صدور متأخّر از طائفه دوّم و سوّم می‌باشد.

توضیح و تطبیق این عملیّات همان توضیح و تطبیق عملیّات سوّم است که ذکر شد. فلا نعید.