موضوع: مساله چهاردهم

از مسائل قرائت که قرآن را به چه قرائتی بخوانیم؟

هفت تا قاری داریم و سه تا اضافه کردند که شده است 10 تا.

هر قاری هم دو تا راوی دارد که می شود 14 تا.

اینکه می خواهیم در نماز حمد و سوره بخوانیم چطور بخوانیم.

با کدام قرائت؟؟؟

امام هم که فرموده است ... آنجوری که مردم قرآن را می خوانند شما هم آنجور قران بخوانید.

روایت ... مثل مردم قرآن بخوانید.

قران چطوری نازل شده است؟؟

روایت داریم که قرآن یکی است و هفت تا نیست و به حرف واحد نازل شده است.

در روایت دیگری هم آمده است که قرآن از خدای یکی بر پیامبر یکی نازل شده است و کلام خدا یکی است.

روایت دیگری هم داریم که سوال شد راجع به قراء سبعه و قرائات که می گوید قرآن بر 7 حرف نازل شده است.

این دو روایت هم با مخالفت دارند؛ کدام درست است؟

از امام سوال کردند که فرمودند که دروغ می گویند و قران به یک حرف نازل شده است نه به 7 حرف.

بنابراین قرانی که به پیامبر نازل شده است یک قرآن است نه هفت قران.

چطور شده که قرائت های مختلف پدید آمده است؟

این به خاطر این است که این حضرات خودشان نشستند و گفتند اگر به جای مالک بگوییم ملک بهتر است مثلا و سلیقه خودشان را اعمال کردند.

اینها خودشان اعمال ذوق کردند و اعمال سلیقه کردند در مورد قرآن و الا قران به یک حرف نازل شده است.

عبارت جواهر جالب است ... اگر کسی ممارست کند، این به اجتهاد خودشان قران را قرائت کردند و به نظر شان آمده اینطور بخوانیم بهتر است تا طور دیگر بخوانیم.

شما کتاب های قرائت را ببینید قرائت اهل بیت و پیامبر را مقابل قرائت خودشان گذاشتند و گفتند اینطور بخوانیم بهتر است تا آنطور بخوانیم.

پس بنابراین معلوم می شود که این قرائت ها ریشه وحیانی و ریشه قرآن ندارد.

تکلیف ما چیست در برابر این قرائات و باید چکار کرد و باید قران را چطور بخوانیم؟

ائمه ما دستور دادند برای اینکه بین مسلمانان اختلاف نباشد و شیعه در مقابل اهل سنت قران جدیدی مطرح نکند، قران را مانند مردم دستور دادند بخوانند.

الان قرائت عاصم در دنیای اسلام جا افتاده است و همه دنیای اسلام دارند قران را به قرائت عاصم می خوانند.

همانطور که مردم قران را می خوانند شما هم همانطور قران را بخوانید تا در قران دو دستگی و چند دستگی پیش نیاید و مسلمانان در قران دچار اختلاف نشوند.

بنابراین این سیاستی که ائمه اطهار به کار بردند واقعا سیاست بسیار مهمی است و ارزشمند است.

روایت داریم که ان شاء الله وقتی حضرت مهدی ظهور می کند قران را قرائت می کند و عین همان قران و همان قرائتی که بر پیامبر نازل شده را بین مردم رواج می دهد و این قرانی که الان رایج شده منسوخ می شود.

این برای زمانی است که حکومت اسلام جهانی می شود و قران جهانی می شود.

این اختلافاتی که در قران به وجود آمده جنبه سلیقه ای دارد و هرکس سلیقه اش اقتضا داشته که یک طور بخوانیم.

ما هم ماموریم مانند مردم قران بخوانیم.

امام می فرماید احوط این است که از این 7 تا قرائت تخلف نکنیم.

اصلا قرائت قراء سبعه را کنار بگذاریم، احوط این است که به همین قرائت رایج عاصم قران را بخوانیم.

امام می فرماید ... برخی از کلمات که اختلافی است اگر تخلف کنیم، این اندازه ضرر ندارد.

در عین حال بعید نیست که یکی از قرائت های هفت گانه یا قرائات ده گانه بتوانیم قران را قرائت کنیم، اما احوط این است که طبق همین قرآنی که در دست مردم است را بخوانیم و اینگونه قرائت کنیم و از آن تخلف نداشته باشیم.

صاحب عروه می فرماید ... احوط این است که همان معروف را بخوانیم؛ عربی بخوانیم و کاری نداریم آنها چکار کردند و مخالفت با آنها اشکالی ندارد. جلد دوم عروه ص 519 و 520

مرحوم کاشف الغطا در حاشیه حرف محکمی زده است و می گوید که ... اگر در کلمات ما با قراء مخالفت کنیم معلوم نیست جایز باشد، به خاطر نهی در روایات ... . حاشیه کاشف الغطا بر مساله عروه

مثل این است که اولی همین است که قران را همانطور که مردم خواندند بخوانید.

امام هم می فرماید همین قرانی که در دست مردم است.