درس خارج اصول استاد میرزا محمدحسین احمدی‌فقیه‌یزدی

موضوع: رابطه مقاصد الشریعه با استقراء

فرمایشات حضرت استاد:

استقراء:از تمام گفته های شارع باید استقراء کامل شود که مقصدشریعت چیست وآن را ملاک قراردهیم.که یکی از ادله اربعه بشود مقاصد الشریعه.

البته باید گفت که استقرای تام همان کار فقیه است برای رسیدن به حکم واین حرف شما چیزجدیدی نیست. واگر هم استقراء تام نباشد که می شود به قیاس که این محق الدین را در پی دارد.

منبع آنان برای استقراء هم تمام کلمات حضرت رسول صل الله علیه واله است.

برخی برای دفاع می گویند ما می گوییم استنباط ولی آنان می گویند مقاصد الشریعه.

ولی باید گفت که مقاصد الشریعه خواست واراده خدا در می آید ولی در استنباط وظیفه وتکلیف دانسته می شود وکاری به مقصود شارع نداریم.

در دفاع این ها هم باید گفته شود اگر استقراء تام است عیبی ندارد وبه شرطی که به قیاس سردر نیاورد می توان از آن استفاده کرد. که باید بگوییم قیاس براساس مشابهت است ولی اگر از برهان باشد درست است.

در منبع ودر تحلیل ودر نتیجه باید گفته شود:

1-منبع آنان با منبع ما متفاوت است چون منبع آنان تمام کلمات حضرت رسول صل الله علیه وآله آن هم در منابع خودشان است ولی ما تمام کلمات اهل بیت علیهم السلام وحضرت رسول صل الله علیه وآله است.

2-تحلیل آنان به وسیله قیاس هم می باشد که ما قیاس را قبول نداریم وباعث محق دین می دانیم.

3-نتیجه این که آنان در پی یافتن مقاصدشریعت هستند ولی ما تکلیف ووظیفه را دنبال می کنیم.