موضوع: حیض

مساله هشتم در باب حیض: اقسام حائض است

قسم اول : ذات العاده است یعنی زنی که عادتش مستقر شده و زمان آن را هم می داند

قسم دوم : غیر ذات العاده یعنی زنی که عادتش مستقر نشده است

اما ذات العاده :

تارة : وقتیه و هم عددیه است مثل اینکه در هر ماه پنج روز از اول ماه خون می بیند که هم وقت و هم تعداد آن مشخص است

اخری : عددی است مثل اینکه در ماه اول از اول ماه پنج روز می بیند و در ماه دوم از روز پنجم یا ششم ماه مثلا بازهم پنج روز خون می بیند

ثالثة : گاهی وقتیه است اما عدد آن معلوم نیست که سه صورت دارد که بیان می شود

اما قسم دوم غیر ذات العاده صوری دارد :

اول : مبتدئه ، زنی که سابقا خون ندیده و این خونی که می بیند اولین بار است

دوم : مضطربه که مکررا خون می بیند بدون اينکه وقتیه یا عددیه مشخص باشد

سوم : ناسیه یا متحیره است یعنی عادت خود را فراموش می کند

در پایان مساله هشتم مرحوم سید ره می نویسد که گاهی بر زنی که سابقا خون ندیده و عادت آن هم مستقر نشده هم مضطربه و هم مبتدئه می گویند چون مضطربه دو معنا دارد اول اینکه زنی که مکرر خون می بیند و دوم زنی که عادتش مستقر نشده است یعنی نه وقت و نه عددیه آن مشخص نیست که بنا بر معنای اول کسی که سابقا خون ندیده و عادت او مستقر نشده می توان به او مضطربه و مبتدئه گفت

سوال : این عناوین فوق از کجا بدست آمده است چون آیه و روایتی نداریم ؟

جواب : فقیه از روایات اصطیاد ( صید )کرده است مثل خطبه عقد و به این موارد ، فقه اصطیادی می گویند ، مثلا برای ذات العاده عبارتهایی در روایت آمده که فقیه از اینها صید کرده کلمه ذات العاده را مثل عدد ایامها یا عدة ایام سواء یا وقت المعلوما یا خُلقا معروفا ( مزاجش معروف است ) یا ایاما مقدمه یا ایام اقرائک یا قُدِّر حیضها یا ایام طَمس ( حیض )

اما در باب کلمه مبتدئه: از عبارت اول ما تحیض یا اول ما ادرک و

اما درباب مضطربه : مثل اختلط، که تمامی این موارد در مرسله یونس است[1] که از امام صادق علیه السلام است، از: اما احدی السنن ( سنت و قاعده های ثابت زن حائض ) که ذات العاده است و در ص ۸۵ و ۸۶ دارد که دارد سنة التی که مضطربه و ناسیه می شود و از ص ۸۶ و ۸۷ از اما السنه الثالثه که مبتدئه می شود.