آثار محبت معصومین (علیهم‌السلام) بعد از مرگ/محبت /اخلاق ولایی

موضوع: اخلاق ولایی/محبت /آثار محبت معصومین (علیهم‌السلام) بعد از مرگ

1- بحث اخلاقی(محبت)

1.1- آثار محبت معصومین (علیهم‌السلام) بعد از مرگ

به حسب تقاضای بزرگواران، روایت پیامبر اکرم در باب محبت و آثار آن نسبت به محمد‌ و‌آل‌محمد را به صورت کامل عرض نمائیم.

پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند:‌ «حُبِّي وَ حُبُّ أَهْلِ بَيْتِي نَافِعٌ فِي سَبْعَةِ مَوَاطِنَ أَهْوَالُهُنَّ عَظِيمَةٌ عِنْدَ الْوَفَاةِ وَ فِي الْقَبْرِ وَ عِنْدَ النُّشُورِ وَ عِنْدَ الْكِتَابِ وَ عِنْدَ الْحِسَابِ وَ عِنْدَ الْمِيزَانِ وَ عِنْدَ الصِّرَاطِ»؛[1] حضرت فرمودند که محبت من و خانواده‌ی من، برای هفت مکانی که ترس و اضطراب آن زیاد است، شما را از اضطراب و ترس نجات می دهد. آن هفت موضع، عبارتند از:

1.1.1- عند الوفاة

انسان در نقل و انتقالاتی که دارد، هر چه که آینده برایش نامشخص و نامعلوم باشد، اضطرابش زیادتر است. کلمه‌ی «وفات»، صحیح است، نه «فوت». وفات، یعنی اکمال و تکامل؛ چون انسان از عالم محدود به عالم نامحدود می‌رود. در جلسات شرح اسماء ‌الهی عرض کردیم که جناب عزرائیل (علیه‌السلام)، کار قابله را انجام می‌دهد؛ همانند ماما که بدن جنین را از عالمی به عالم دیگر می‌برند. حضرت عزرائیل (علیه‌السلام) و اَعوان و خدمه‌ی ایشان هم این کار را می‌کند. اینکه حضرت عزرائیل (علیه‌السلام) در یک لحظه در همه جا می‌تواند باشد، مصداق «یا من حضوره دائم» است. تمام ما در حال نقاشی و تصویر صورت بدن اخروی‌مان هستیم. کردار‌ما، رفتار‌ما و اخلاق‌ما این ترسیم را می‌کند.

1.1.2- و فی القبر

قبر را قبر گویند، چرا که حالات و جسم انسان را می‌پوشاند.[2] این قبر، گرچه قبر اصطلاحی است، ولی منحصر در آن نیست. انسان که از دنیا می‌رود، بدن او در این دنیا منتقل به قبر اصطلاحی می‌شود که به غلط مشهور، آرام‌گاه می‌گویند؛ چرا که آرامش در جایی است که جسم و روح آرام باشد. این قبر اصطلاحی، یکی از مصادیق قبر انسان است که در روایات به آن اشاره شده است. اگر جسد انسان در دریا، آسمان و صحرا باشد، یا بدن پودر هم شود، قبر به آن‌ها اطلاق می‌شود.

1.1.3- و عند النشور

نشور، وقتی است که اموات دوباره زنده می‌شوند و در صحرای محشر حاضر می‌شوند. انسان باید یک روزی با تمام حالاتی که دارد، برگردد؛ لذا در ادعیه می‌خوانیم: «وَأَنَّ النُشُورَ حَقُّ»؛[3] و همچنین خداوند در قرآن کریم می فرماید: ﴿جَزَاء وِفَاقًا﴾.[4] به تعبیر دقیق‌تر، ما دو عالم پس از مرگ داریم؛ عالم حشر[5] و عالم نشر[6] . نشر را نشر می‌گویند؛ چرا که اجمال نفسانی تبدیل به تفصیل می‌شود؛ مانند اینکه اجمال فیلمی پخش شود و بعدا مفصل پخش شود. فیلم زندگی ما بعد از عالم آخرت، به طور مفصل نشان داده می‌شود. ما باید برای نشورمان برنامه داشته باشیم. بهترین برنامه این است که اعمال‌مان را طوری مراقبت کنیم که اگر به ما نشان‌ دادند، شرمنده‌ی رفتارمان نشویم.