< فهرست دروس

درس طب استاد ضیایی

95/08/17

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: الماء-طب المعصومين ص355

 

امام صادق(ع): لَوْ أَنَ‌ النَّاسَ‌ أَقَلُّوا مِنْ شُرْبِ الْمَاءِ لَاسْتَقَامَتْ أَبْدَانُهُمْ.[1] .[2] .[3]

اگر مردم تأکيدا زياده روي در مصرف آب نکنند هر آينه بدنشان استقامت زيادي پيدا ميکند. همانطورکه درختي که اگر زياد بهش آب بدهي ريشه هايش ميپوسد و خشک ميشود که اين مثال هم در روايتي از امام صادق آمده است.

پرنوشي، پرعرقي و پراداري مضر است.

پرخوري هم همين است که بايد به مقدار نياز باشد. علاوه بر حلال و طيب بودن، بايد به مقدار لازم باشد.

امام رضا(ع): لَوْ أَنَ‌ النَّاسَ‌ قَصَدُوا فِي‌ الطَّعَامِ‌ لَاسْتَقَامَتْ أَبْدَانُهُمْ.[4]

استقامت بدن را از انواع ميکروبها و باکتري ها و ويروسهاي مضر بدن و نيز بدن را در سرما و گرما حفظ ميکند.

در برخي نسخ في المطعم دارد بجاي في الطعام دارد. لَوْ أَنَ‌ النَّاسَ‌ قَصَدُوا فِي المَطْعَمِ لَاسْتَقَامَتْ أَبْدَانُهُمْ. [5]

دسته سوم روايات: لَوْ أَنَ‌ النَّاسَ‌ قَصَّرُوا فِي الطَّعَامِ لَاسْتَقَامَتْ أَبْدَانُهُمْ.[6] .[7] .[8] .[9] .[10]

آخرين دسته روايات لَوِ اقْتَصَدَ النَّاسُ‌ فِي المَطْعَمِ لَاسْتَقَامَتْ أَبْدَانُهُمْ.[11]

 

امام صادق(ع): كَانَ النَّبِيُّ ص إِذَا أَكَلَ الدَّسَمَ أَقَلَ‌ شُرْبَ‌ الْمَاءِ فَقِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّكَ لَتُقِلُّ مِنْ شُرْبِ الْمَاءِ قَالَ هُوَ أَمْرَأُ لِطَعَامِي.[12] [13]

حضرت وقتي غذاي چرب را ميل ميفرمودند رويش آب نميخوردند زيرا روي غذاي چرب پرنوشي کردن فاتحه گوارش را ميخواند. اولين اش تعادل اسيد معده را بهم ميزند. بادگلو را زياد ميکند. ريفلاکس را بالا ميبرد.

گفته شد چرا شما تأکيد ميکني روي غذاي چرب کم نوشي شود؟ حضرت فرمودند براي اينکه اين کم نوشي باعث ميشود اين غذايي که خوردي برايت گواراتر شود. ترش نميکني سرسوزه معده نميگيري، پوده نميکني، بادگلوهاي مکرر نميزني و....

 

قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‌ إِذَا أَكَلْتَ السَّمَكَ فَاشْرَبْ‌ عَلَيْهِ‌ الْمَاءَ.[14]

وقتي ماهي تازه خوردي(ماهي سفيد و ماهي غزل آلا بهترين نوع ماهي است.) با همان پوست و پولکش داخل فر بگذاريد پخته شود. آن پوست و پولک سپر حفاظتي است براي گوشت.

گوسفندي که قرباني کردي پوستش را دور ننداز. گوشت و استخوان را همه را خورد کن توي پوست بگذار و گره بزن و داخل آتش بگذار. اين پوست و دنبه پخته ميشود.

اينکه برخي داخل بطري هاي نوشابه يا آب معدني آب را ميجوشانند اين سرطان زاست و عقيمي در پي دارد.

بعد از خوردن ماهي يک مختصر آب بخور ولي بعدش حتما عسل يا خرما بخور و الا اگر نخوري بعد از خوردن ماهي هم مبتلا به پرنوشي ميشوي و هم اگر بعدش بخوابي دچار لمسي و کسلي ميشوي.

کنسرو ماهي و ماهي دودي مصرف کردن سرطان معده مي آورد.

 

امام صادق از اميرالمومنين(عليهما السلام): اشْرَبُوا مَاءَ السَّمَاءِ فَإِنَّهُ يُطَهِّرُ الْبَدَنَ وَ يَدْفَعُ الْأَسْقَامَ قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى- وَ يُنَزِّلُ عَلَيْكُمْ مِنَ السَّماء ماءً لِيُطَهِّرَكُمْ بِهِ وَ يُذْهِبَ عَنْكُمْ رِجْزَ الشَّيْطانِ وَ لِيَرْبِطَ عَلى‌ قُلُوبِكُمْ وَ يُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدام‌[15]

آب آسمان را بخورديد يعني آب باران در فصل خاص مثلا آب نيسان. هم بدنت را از سموم تطهير ميکند وهم بيماري هاي درد ناک را از بدنت دور ميکند.

ظاهر و باطنت را پاک ميکند.

 

آب باران کدام آب باران؟ آب نيسان کدام آب نيسان؟ نيسان رومي از يک هفته به آخر فروردين تا يک هفته مانده به آخر ارديبهشت اين ميشود ماه نيسان رومي.

ضمن اينکه ذرات معلق در هوا، فلزات مسموم، بخارات مسموم دودهاي مختلف نداشته باشد. لذا باران اول که نازل ميشود نبايد باشد بلکه دو سه بارش بيايد بعد در مرتبه سوم يا چهارم اين آب باران را جمع کنيد و بگذاريد ته نشين بشود بعد اين آب نيسان خوب است.

بيماري ها گاهي بدون درد است و گاهي دردناک است. بيماري هاي بدون درد را ميگويند امراض و بيماريهاي دردناک را ميگويند اسقان. حالا توي روايت ميفرمايد ضد اسقان است.

در بارشها اول انسان تلطيف هوا را احساس ميکند چون رطوبت کافي در محيط را حس ميکند و تنفس اشخاص راحت تر ميشود اما ما تصفيه هوا را ميخواهيم لذا ميگوييم بارشهاي اول نباشد.

در دشت و صحرا ممکن است هيدروکربن هاي محيطي کم باشد اما باز هم جريانهاي هوايي هست. جريانهاي ناهمگون مثل انواع طوفانها هوايي و انواع گردبادهاي زميني اينها ضريب گردو خاک محيط را بالا ميبرد. گاهي هم غبار اجناس است مانند غبار فرش و .... و حتي غبار اسکناس. لذا در کوير هم که باشي بايد صبر کني بارشهاي اول تمام بشود. ميتواني همراه خودت ماسه بادي تميز داشته باشي و اين آب را از اين ماسه بادي عبور بدي و رسوب گيري کني. يا ميتواني مختصري نمک اضافه کني و صبر کني بيشتر رسوب گيري شود حالا اين آب رويش را بخور.

هر برکه و رودخانه اي که ماهي غزل آلا به راحتي رفت و آمد ميکرد آن آب نوشيدني است و نميخواهد آزمايش کني.

 


[2] المحاسن، احمدبن محمدبرقی، ج2، ص571، ط دارالکتب الاسلامیه.
[5] بحارالانوار، محمدباقر مجلسی، ج63، ص334، ط دار إحياء التراث العربی.
[7] مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، حسین بن محمدنوری، ج2، ص155، ط آل البیت.
[15] المحاسن، احمدبن محمدبرقی، ج2، ص574، ط دارالکتب الاسلامیه.

BaharSound

www.baharsound.ir, www.wikifeqh.ir, lib.eshia.ir

logo