< فهرست دروس

درس طب استاد ضیائی

94/02/07

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: عقل و عقیق
انسان باید عقل ذکری و ذاکری داشته باشد و به اذکار شرعیه و تعقیبات نماز اهتمام داشت.
شیخ یوسف بحرانی در آخر جلد هشتم از کتاب حدائق بحثی در مورد تعقیبات نماز دارد. همچنین است کتاب حبل المتین، تألیف شیخ بهایی.
انسان باید از عقل حافظ که انسان و جامعه را از خطرات حفظ می کند برخوردار باشد.
انسان باید از عقل تشخیص فناء نیز برخوردار باشد یعنی عقلی که بفهمد دنیا جای ماندن نیست و قیامت است که جای ماندن و بقاء می باشد. چنین کسی به حب دنیا مبتلا نمی شود زیرا یقین خواهد داشت که این دنیا محل عبور است.
عقل انسان باید توحید را در همه ی مراتب تشخیص دهد همچنین باید انبیاء و مرسلین را تشخیص دهد تا از آنها تبعیت کند. عقل انسان باید ولایت حقه و امامان به حق را تشخیص دهد.
انسان باید همیشه اعمال خود را بسنجد و آنها را محاسبه کند.
انسان عاقل از نفس اماره تبعیت نمی کند.
اولین چیزی که خداوند خلق کرد عقل بوده است و رسول خدا (ص) عقل کلّ است بنا بر این انسان عاقل باید با رئیس عقلاء که رسول الله است ارتباط داشته باشد.
برای قیامت در قرآن بیست و پنج نام ذکر شده است و حدود هزار آیه در مورد معاد نازل شده است. بنا بر این توجه نداشتن به معاد، از علائم بی عقلی است.
در قیامت چیزهای مختلفی به عنوان شاهدان اعمال ما، به نفع یا به ضرر ما شهادت می دهند. از جمله آنها همین زمین زیر پای ماست کما اینکه در سوره ی زلزال می خوانیم: ﴿يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها[1]
همچنین است ملائکه ی چپ و راست و اعضاء و جوارح انسان. بنا بر این عقل حکم می کند که انسان به این شاهدان توجه داشته باشد.
دیروز در روایتی خواندیم:
قال رسول الله ص تختموا بخواتيم العقيق فإنه لا يصيب أحدكم غم ما دام ذلك عليه[2]
در دست خود انگشتر عقیق داشته باشید تا هیچ وقت به شما مادامی که آن را در دست دارید غم و اندوه نرسد.
در میان خواراکی ها هم مواردی برای رفع غم و غصه وجود دارد. مثلا انگور سیاه و کشمش آن که مویز نام دارد (هسته ی آن نباید مصرف شود) موجب رفع هم و غم است زیرا اوره ی خون را پائین می آورد و هم و غم ناشی از اوره را برطرف می کند. همچنین فرد، مبتلا به بیماری نقرس نمی شود.
همچنین زیاد گفتن ذکر (یا رؤوف و یا رحیم) برای رفع هم و غم و رفع شدت گرفتاری مفید است:
مِنْ كِتَابِ تَعْبِيرِ الرُّؤْيَا لِمُحَمَّدِ بْنِ يَعْقُوبَ الْكُلَيْنِيِّ [مَا هَذَا لَفْظُهُ‌] أَحْمَدُ عَنِ الْوَشَّاءِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا ع قَالَ رَأَيْتُ أَبِي ع فِي الْمَنَامِ فَقَالَ يَا بُنَيَّ إِذَا كُنْتَ فِي شِدَّةٍ فَأَكْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ يَا رَءُوفُ يَا رَحِيمُ وَ الَّذِي نَرَاهُ فِي النَّوْمِ كَمَا نَرَاهُ فِي الْيَقَظَةِ[3]
البته انسان باید تنبلی را کنار بگذارد و کار صحیح را انجام دهد و بعد از خداوند کمک بخواهد

روایاتی در فضیلت عقیق:
ابْنُ الْمَغَازِلِيِّ بِإِسْنَادِهِ قَالَ دَخَلَ الْأَعْمَشُ عَلَى الْمَنْصُورِ وَ هُوَ جَالِسٌ لِلْمَظَالِمِ فَلَمَّا بَصُرَ بِهِ قَالَ لَهُ يَا سُلَيْمَانُ تَصَدَّرْ قَالَ لَا أَتَصَدَّرُ حَيْثُ جَلَسْتُ ثُمَّ قَالَ حَدَّثَنِي الصَّادِقُ ع قَالَ حَدَّثَنِي الْبَاقِرُ ع قَالَ حَدَّثَنِي السَّجَّادُ ع قَالَ حَدَّثَنِي الشَّهِيدُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي وَ هُوَ الْوَصِيُّ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ع قَالَ حَدَّثَنِي النَّبِيُّ ص قَالَ أَتَانِي جَبْرَئِيلُ آنِفاً فَقَالَ تَخَتَّمُوا بِالْعَقِيقِ فَإِنَّهُ أَوَّلُ حَجَرٍ شَهِدَ لِلَّهِ تَعَالَى بِالْوَحْدَانِيَّةِ وَ لِي بِالنُّبُوَّةِ وَ لِعَلِيٍّ بِالْوَصِيَّةِ وَ لِوُلْدِهِ بِالْإِمَامَةِ وَ لِشِيعَتِهِ بِالْجَنَّةِ[4]

مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الْوَهَّابِ الْقُرَشِيُّ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَصْفَهَانِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْإِسْكَنْدَرَانِيِّ عَنْ عَبَّاسِ بْنِ الْعَبَّاسِ الْقَانِعِيِّ عَنْ سَعِيدٍ الْكِنْدِيِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَازِمٍ الْخُزَاعِيِّ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُوسَى الْجُهَنِيِّ عَنْ سَلْمَانَ الْفَارِسِيِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لِعَلِيٍّ ع يَا عَلِيُّ تَخَتَّمْ بِالْيَمِينِ تَكُنْ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَنِ الْمُقَرَّبُونَ قَالَ جَبْرَئِيلُ وَ مِيكَائِيلُ قَالَ بِمَا أَتَخَتَّمُ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ بِالْعَقِيقِ الْأَحْمَرِ (عقیق سرخ) فَإِنَّهُ أَقَرَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْوَحْدَانِيَّةِ وَ لِي بِالنُّبُوَّةِ وَ لَكَ يَا عَلِيُّ بِالْوَصِيَّةِ وَ لِوُلْدِكَ بِالْإِمَامَةِ وَ لِمُحِبِّيكَ بِالْجَنَّةِ وَ لِشِيعَةِ وُلْدِكَ بِالْفِرْدَوْسِ [5]
سنت این است که انگشتر عقیق را در انگشت دست راست کنند، دو انگشت سمت راست استحباب بیشتری دارد و انگشت وسطی جایز است و انگشت نشانه و انگشت شَست مکروه است.
البته در روایات است که قبل از ظهور امام زمان (عج) انگشتر را در دست چپ یا دست راست و چپ با هم کنند تا شناخته نشوند. (این حکم از باب تقیه است).


BaharSound

www.baharsound.ir, www.wikifeqh.ir, lib.eshia.ir

logo