درس طب استاد ضیائی
91/11/11
بسم الله الرحمن الرحیم
موضوع: بیماری
های مردانه و بیماری سندرم رینو
از رسول خدا (ص) روایت است که می فرماید: تَدَاوَوْا فَإِنَّ الَّذِي أَنْزَلَ الدَّاءَ أَنْزَلَ الدَّوَاءَ[1]،[2]، [3]،[4]
یعنی خودتان را مداوا کنید زیرا تحقیقا خدایی که درد و بیماری را نازل کرده است داروی آن را نیز در طبیعت قرار داده است که باید آن را کشف کرد و به شکل صحیح استفاده کرد.
در روایت دیگر از پیامبر اکرم (ص) می خوانیم: مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ دَاءٍ إِلَّا أَنْزَلَ لَهُ شِفَاءً[5]،[6]،[7] یعنی خداوند هیچ بیماری ای نازل نکرده است مگر اینکه شفاء برای آن را هم نازل کرده است یعنی درمان آن به گونه ای که برگشت ناپذیر باشد را نیز خلق کرده است.
در روایت اول سخن از مداوا و علاج بود در حالی که احتمال برگشت بیماری وجود دارد مانند بیماری دیابت، فشار خون، تورم پروستات، دفع پروتئین در ادرار و مانند آن یعنی اگر بیمار، درمان شود و بعد بعضی از مسائل را رعایت نکند، بیماری دوباره عود می کند ولی روایت اخیر می گوید که درمان بیماری به گونه ای که دوباره عود نکند نیز وجود دارد.
در روایت دیگر از رسول خدا (ص) می خوانیم: مَا خَلَقَ اللَّهُ دَاءً إِلَّا وَ خَلَقَ لَهُ دَوَاءً إِلَّا السَّامَ[8] (در بعضی منابع به جای خلق، جعل آمده است) یعنی خداوند هیچ بیماری ای خلق نکرده است مگر اینکه برای آن دارو هم خلق کرده است بجز اجل حتمی که هیچ دارویی ندارد و اجتناب ناپذیر است. البته در اینجا مبحث رجعت نیز مطرح است که بعضی که بهترین و یا بدترین افراد هستند دوباره به دنیا بر می گردند و این بعد از ظهور امام زمان علیه السلام اتفاق می افتد.
یکی از بیماری ها، بیماری جهل و غفلت است و آن اینکه شخص از روی بی عقلی (زیرا جهل در مقابل عقل است کما اینکه در کتاب عقل و جهل در کافی و بحار الانوار چنین آمده است) و یا از روی غفلت کاری انجام می دهد که نباید انجام دهد، اگر پسر یا مرد، در خوردن سبزی گشنیز زیاده روی کند یا رازیانه بخورد، هم اسپرم او ضعیف می شود و هم تعداد سالم آن کم می شود و هم در طول زمان دچار عقیمی می شود. اگر کسی غافلانه و جاهلانه کافور بخورد در طول زمان به همین مشکل روبرو می شود. برای اینکه این حالات پیش نیاید باید او را از غفلت و جهل در آورد و بعد با دارو اسپرم او را تقویت کرد.
یک سری از نسخه ها را قبلا مطرح کردیم و اکنون اضافه می کنیم که او در اول و آخر غذا پودر آویشن با نمک بخورد. یا مثلا هویج زرد که به آن زردک می گویند یکی دو تا یا یک لیوان آب آن را بخورد که این کار هم قوه ی باه را تقویت می کند و هم موجب نعوظ می شود و در روایت است:
الْمَحَاسِنُ، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ ع يَقُولُ أَكْلُ الْجَزَرِ يُسَخِّنُ الْكُلْيَتَيْنِ وَ يُقِيمُ الذَّكَرَ.[9]
همچنین افشره ی کاکوتی هم ضد نفخ است هم برای تنگی نفس و آسم خفیف و متوسط خوب است و اگر کسی بیماری خستگی جنسی دارد آن را برطرف می کند به این گونه که دو تا پنج قطره سه بار در روز بعد از غذا مصرف شود.
اگر کسی هورمون مردانه ی تستسترونش کم است و دچار ناتوانی و خستگی جنسی است قرص گیاهی جنتیانا را مصرف کند همچنین می توان قرص گیاهی تادالافیل را مصرف کند که با نام تجاری تاداگِر عرضه می شود. بعضی از گیاهان آمریکایی است که از هشت گیاه تشکیل شده است مانند قرص گیاهی اس ایکس که در درمان ناتوانی جنسی و کمبود هورمون قبلی را برطرف می کند.
اگر مردی مشکل نعوظ داشت و از آن طرف تعداد اسپرم هایش نیز کم بود مثلا تعداد آنها زیر صد میلیون در یک سانتی متر مکعب باشد می تواند از قرص گیاهی آفرودیت که ساخت ایران است استفاده کند که از زعفران و اسانس آن است استفاده کند که شب ها یک عدد قبل از خواب مصرف کند.
اگر کسی بیماری قند خون، فشار خون و هم مشکل جنسی او می تواند از قرص گیاهی کاکَرِه استفاده کند. همچنین اگر کسی سیر را با سیاه دانه (زیره ی سیاه) را با هم بجود و بخورد برای هر سه مشکل فوق مفید است.
اگر خانمی باشد که قوه ی باه او ضعیف است می تواند عصرانه از چای رازیانه استفاده کند یعنی یک قاشق چایخوری در استکان آب جوش بریزد و همه را بجود و بخورد. این کار هم خستگی جنسی را برطرف می کند و هم قاعدگی او را منظم می نماید سوم اینکه شیرافزا است.
در روایت دیگر می خوانیم: عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ ع أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ تَدَاوَوْا فَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ دَاءً إِلَّا أَنْزَلَ مَعَهُ دَوَاءً إِلَّا السَّامَ يَعْنِي الْمَوْتَ فَإِنَّهُ لَا دَوَاءَ لَه[10]،[11]،[12]
لفظ (دواء) بدون الف و لام است یعنی همان گونه که ممکن است بیماری اسباب و علل گوناگون داشته باشد درمان یک بیماری نیز می تواند با اسباب مختلف باشد و لازم نیست که به یک دارو اکتفاء کرد بنا بر این وقتی کلمه ی فوق نکره باشد اسم جنس افرادی است و موارد مختلف را شامل می شود.
به هر حال تنها چیزی که دوا ندارد مرگ است که انسان از قبل باید داروی آن را که ایمان و عمل صالح است مهیا کند که همان جلب رضایت خداوند و چهارده معصوم است.
یکی از بیماری ها، بیماری سندرم رینو می باشد علائم این عبارتند از:
1.ابتداء نوک انگشتان دست و پا سیاه می شود و با درد شدید همراه است.
2.در دوج بیماری، در تمام بیماری درد شدید استخوان ایجاد می شود.
3.بی اشتهایی
4.بیمزگی و بی طعمی در دهان
5.ایجاد لکه های سیاه به وسعت کف دست در چهار بخش بدن.
6.گوش درد فراوان و مکرر
7.یبوست
8.تکرر ادرار شدید
9.آفت دهان
درمان هر یک از موارد فوق را به این ترتیب می توان خوب کرد و بعد از آن با رفع آن علائم، خود بیماری نیز از بین می رود:
1.هفت عدد گلنار وحشی با یک لیوان آب انار شیرین یا با یک قاشق پلوخوری رب انار شیرین در هر روز بخورد.
2.روغن بنفشه ی طبی را هم بخورد و به محل استخوان ها به شکل ماساژ استعمال نماید.
3.به همراه ناهار و شام، کاهو بدون سبب بخورد.
4.با محلول آب سرکه مزمزه و غرغره کند و بیرون بریزد. سپس یک استکان محلول آب سرکه (یک استکان آب با یک قاشق چهارخوری سرکه ی سیب و یا سرکه ی انگور عسکری) را بخورد.
5.شصت عدد ویتامین ب شش را روزی یک عدد یا هر روز یک عدد لیمو شیرین با شام و چهارده عدد مغز بادام شیرین را در طول روز بخورد.
6.برای یبوست مربای انجیر یا شربت انجیر با شیره ی توت یا شربت انجیر با شیره ی توت یا پودر گلبرگ گل محمدی با شیره ی توت یا گلاب طبیعتی با شیره ی توت یا چای کوهی یا گلاب با شیره ی انگور یا انگور را با هسته که جویده شود و یا گلابی را استفاده کند.
7.برای تکرر ادرار قولنجان یا خولنجان یا هولنجان یا خسرودارو که همه نام یک گیاه است است به اندازه ی یک عدد ماش زیر زبانش قرار دهد. اگر بچه باشد، این کار موجب رفع شب ادراری او می شود. اگر در سن بالا باشد هم تکرر ادارش و هم مشکل نعوظش حل می شود. این کار را ادامه دهد تا بهبودی حاصل شود و یا جوشانده ی پوست سخت چوبی گردو را در سه شب استفاده کنند.
8.برای آفت دهان اگر سرد مزاج است جویدن مغز گردو با پنیر و بعد بیرون ریختن آن مفید است. اگر گرم مزاج است انار گس (انار میخوش) یا آب یا رب آن را در دهان بگرداند و بعد بیرون بریزد. در فضای دهان بیش از پانصد نوع باکتری وجود دارد که هفت الی هشت نوع آن مضر است و به عاج، مینا و لثه و ریشه های دندان و پوست جدار داخلی در فضای حلق، لوزه ها، زبانک و لوزه ی سوم و مانند آن ضرر می رساند. درمان فوق موجب از بین رفتن آن بیماری می شود در نتیجه نباید خورده شود بلکه باید بیرون ریخته شود.
امیر مؤمنان علی علیه السلام در روایتی می فرماید: فُوتُ الْأَجْسَادِ الطَّعَامُ وَ قُوتُ الْأَرْوَاحِ الْإِطْعَامُ[13] یعنی قوت بدن ها غذای سالم و بهداشتی و حلال و طیب و طاهر است ولی خوراک روح انسانی، اطعام کردن است. اطعام به پدر و مادر، خویشاوندان، همسایه ها و نیازمندان و مانند آن برای روح انسان مفید است. البته باید همان غذای خوب و طیب و حلال و مفید را اطعام کرد. اطعامی که همراه با منت و توقع تشکر نباشد کما اینکه خداوند در مورد اطعام اهل بیت در قرآن می فرماید: ﴿إِنَّما نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُريدُ مِنْكُمْ جَزاءً وَ لا شُكُوراً﴾[14]
در روایت است که غذای شخص سخاوتمند را بخور ولی غذای شخص بخیل را نخور چون موجب درد و بیماری می شود. (چنین فردی چشم دیدن این را ندارد که ببیند که کسی غذای او را می خورد و در نتیجه نفرین می کند.)
در حدیث دیگری از امیر مؤمنان علی علیه السلام می خوانیم: وَ مَنْ تَوَاضَعَ قَلْبُهُ لِلَّهِ لَمْ يَسْأَمْ بَدَنُهُ مِنْ طَاعَةِ اللَّه[15] اگر انسان برای خداوند متواضع باشد، بدنش برای عبادت خداوند خسته نمی شود زیرا روح او متعالی است و به اهل بیت تمسک کرده است. هم جسم او از طینت اهل بیت است: شِيعَتُنَا جُزْءٌ مِنَّا خُلِقُوا مِنْ فَضْلِ طِينَتِنَا[16] و هم روح او: لِأَنَّا خُلِقْنَا مِنْ نُورِ اللَّهِ وَ خُلِقَ شِيعَتُنَا مِنْ شُعَاعِ نُورِنَا[17]
کسی که متواضع است فطرت توحیدی اش که تغییر ناپذیر است را فعال نگه داشته است و آن را زیر غبار جهل و غفلت مخفی نگاه نداشته است. وجدانش را نیز بیدار نگه داشته است و در نتیجه به اصل وجودش که همان اصل پاک و طاهر و طیب است برگشته است. چنین کسی که مرید است به مراد خودش که خداوند است رسیده است.
از رسول خدا (ص) روایت است که می فرماید: تَدَاوَوْا فَإِنَّ الَّذِي أَنْزَلَ الدَّاءَ أَنْزَلَ الدَّوَاءَ[1]،[2]، [3]،[4]
یعنی خودتان را مداوا کنید زیرا تحقیقا خدایی که درد و بیماری را نازل کرده است داروی آن را نیز در طبیعت قرار داده است که باید آن را کشف کرد و به شکل صحیح استفاده کرد.
در روایت دیگر از پیامبر اکرم (ص) می خوانیم: مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنْ دَاءٍ إِلَّا أَنْزَلَ لَهُ شِفَاءً[5]،[6]،[7] یعنی خداوند هیچ بیماری ای نازل نکرده است مگر اینکه شفاء برای آن را هم نازل کرده است یعنی درمان آن به گونه ای که برگشت ناپذیر باشد را نیز خلق کرده است.
در روایت اول سخن از مداوا و علاج بود در حالی که احتمال برگشت بیماری وجود دارد مانند بیماری دیابت، فشار خون، تورم پروستات، دفع پروتئین در ادرار و مانند آن یعنی اگر بیمار، درمان شود و بعد بعضی از مسائل را رعایت نکند، بیماری دوباره عود می کند ولی روایت اخیر می گوید که درمان بیماری به گونه ای که دوباره عود نکند نیز وجود دارد.
در روایت دیگر از رسول خدا (ص) می خوانیم: مَا خَلَقَ اللَّهُ دَاءً إِلَّا وَ خَلَقَ لَهُ دَوَاءً إِلَّا السَّامَ[8] (در بعضی منابع به جای خلق، جعل آمده است) یعنی خداوند هیچ بیماری ای خلق نکرده است مگر اینکه برای آن دارو هم خلق کرده است بجز اجل حتمی که هیچ دارویی ندارد و اجتناب ناپذیر است. البته در اینجا مبحث رجعت نیز مطرح است که بعضی که بهترین و یا بدترین افراد هستند دوباره به دنیا بر می گردند و این بعد از ظهور امام زمان علیه السلام اتفاق می افتد.
یکی از بیماری ها، بیماری جهل و غفلت است و آن اینکه شخص از روی بی عقلی (زیرا جهل در مقابل عقل است کما اینکه در کتاب عقل و جهل در کافی و بحار الانوار چنین آمده است) و یا از روی غفلت کاری انجام می دهد که نباید انجام دهد، اگر پسر یا مرد، در خوردن سبزی گشنیز زیاده روی کند یا رازیانه بخورد، هم اسپرم او ضعیف می شود و هم تعداد سالم آن کم می شود و هم در طول زمان دچار عقیمی می شود. اگر کسی غافلانه و جاهلانه کافور بخورد در طول زمان به همین مشکل روبرو می شود. برای اینکه این حالات پیش نیاید باید او را از غفلت و جهل در آورد و بعد با دارو اسپرم او را تقویت کرد.
یک سری از نسخه ها را قبلا مطرح کردیم و اکنون اضافه می کنیم که او در اول و آخر غذا پودر آویشن با نمک بخورد. یا مثلا هویج زرد که به آن زردک می گویند یکی دو تا یا یک لیوان آب آن را بخورد که این کار هم قوه ی باه را تقویت می کند و هم موجب نعوظ می شود و در روایت است:
الْمَحَاسِنُ، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا الْحَسَنِ ع يَقُولُ أَكْلُ الْجَزَرِ يُسَخِّنُ الْكُلْيَتَيْنِ وَ يُقِيمُ الذَّكَرَ.[9]
همچنین افشره ی کاکوتی هم ضد نفخ است هم برای تنگی نفس و آسم خفیف و متوسط خوب است و اگر کسی بیماری خستگی جنسی دارد آن را برطرف می کند به این گونه که دو تا پنج قطره سه بار در روز بعد از غذا مصرف شود.
اگر کسی هورمون مردانه ی تستسترونش کم است و دچار ناتوانی و خستگی جنسی است قرص گیاهی جنتیانا را مصرف کند همچنین می توان قرص گیاهی تادالافیل را مصرف کند که با نام تجاری تاداگِر عرضه می شود. بعضی از گیاهان آمریکایی است که از هشت گیاه تشکیل شده است مانند قرص گیاهی اس ایکس که در درمان ناتوانی جنسی و کمبود هورمون قبلی را برطرف می کند.
اگر مردی مشکل نعوظ داشت و از آن طرف تعداد اسپرم هایش نیز کم بود مثلا تعداد آنها زیر صد میلیون در یک سانتی متر مکعب باشد می تواند از قرص گیاهی آفرودیت که ساخت ایران است استفاده کند که از زعفران و اسانس آن است استفاده کند که شب ها یک عدد قبل از خواب مصرف کند.
اگر کسی بیماری قند خون، فشار خون و هم مشکل جنسی او می تواند از قرص گیاهی کاکَرِه استفاده کند. همچنین اگر کسی سیر را با سیاه دانه (زیره ی سیاه) را با هم بجود و بخورد برای هر سه مشکل فوق مفید است.
اگر خانمی باشد که قوه ی باه او ضعیف است می تواند عصرانه از چای رازیانه استفاده کند یعنی یک قاشق چایخوری در استکان آب جوش بریزد و همه را بجود و بخورد. این کار هم خستگی جنسی را برطرف می کند و هم قاعدگی او را منظم می نماید سوم اینکه شیرافزا است.
در روایت دیگر می خوانیم: عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ ع أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ تَدَاوَوْا فَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ دَاءً إِلَّا أَنْزَلَ مَعَهُ دَوَاءً إِلَّا السَّامَ يَعْنِي الْمَوْتَ فَإِنَّهُ لَا دَوَاءَ لَه[10]،[11]،[12]
لفظ (دواء) بدون الف و لام است یعنی همان گونه که ممکن است بیماری اسباب و علل گوناگون داشته باشد درمان یک بیماری نیز می تواند با اسباب مختلف باشد و لازم نیست که به یک دارو اکتفاء کرد بنا بر این وقتی کلمه ی فوق نکره باشد اسم جنس افرادی است و موارد مختلف را شامل می شود.
به هر حال تنها چیزی که دوا ندارد مرگ است که انسان از قبل باید داروی آن را که ایمان و عمل صالح است مهیا کند که همان جلب رضایت خداوند و چهارده معصوم است.
یکی از بیماری ها، بیماری سندرم رینو می باشد علائم این عبارتند از:
1.ابتداء نوک انگشتان دست و پا سیاه می شود و با درد شدید همراه است.
2.در دوج بیماری، در تمام بیماری درد شدید استخوان ایجاد می شود.
3.بی اشتهایی
4.بیمزگی و بی طعمی در دهان
5.ایجاد لکه های سیاه به وسعت کف دست در چهار بخش بدن.
6.گوش درد فراوان و مکرر
7.یبوست
8.تکرر ادرار شدید
9.آفت دهان
درمان هر یک از موارد فوق را به این ترتیب می توان خوب کرد و بعد از آن با رفع آن علائم، خود بیماری نیز از بین می رود:
1.هفت عدد گلنار وحشی با یک لیوان آب انار شیرین یا با یک قاشق پلوخوری رب انار شیرین در هر روز بخورد.
2.روغن بنفشه ی طبی را هم بخورد و به محل استخوان ها به شکل ماساژ استعمال نماید.
3.به همراه ناهار و شام، کاهو بدون سبب بخورد.
4.با محلول آب سرکه مزمزه و غرغره کند و بیرون بریزد. سپس یک استکان محلول آب سرکه (یک استکان آب با یک قاشق چهارخوری سرکه ی سیب و یا سرکه ی انگور عسکری) را بخورد.
5.شصت عدد ویتامین ب شش را روزی یک عدد یا هر روز یک عدد لیمو شیرین با شام و چهارده عدد مغز بادام شیرین را در طول روز بخورد.
6.برای یبوست مربای انجیر یا شربت انجیر با شیره ی توت یا شربت انجیر با شیره ی توت یا پودر گلبرگ گل محمدی با شیره ی توت یا گلاب طبیعتی با شیره ی توت یا چای کوهی یا گلاب با شیره ی انگور یا انگور را با هسته که جویده شود و یا گلابی را استفاده کند.
7.برای تکرر ادرار قولنجان یا خولنجان یا هولنجان یا خسرودارو که همه نام یک گیاه است است به اندازه ی یک عدد ماش زیر زبانش قرار دهد. اگر بچه باشد، این کار موجب رفع شب ادراری او می شود. اگر در سن بالا باشد هم تکرر ادارش و هم مشکل نعوظش حل می شود. این کار را ادامه دهد تا بهبودی حاصل شود و یا جوشانده ی پوست سخت چوبی گردو را در سه شب استفاده کنند.
8.برای آفت دهان اگر سرد مزاج است جویدن مغز گردو با پنیر و بعد بیرون ریختن آن مفید است. اگر گرم مزاج است انار گس (انار میخوش) یا آب یا رب آن را در دهان بگرداند و بعد بیرون بریزد. در فضای دهان بیش از پانصد نوع باکتری وجود دارد که هفت الی هشت نوع آن مضر است و به عاج، مینا و لثه و ریشه های دندان و پوست جدار داخلی در فضای حلق، لوزه ها، زبانک و لوزه ی سوم و مانند آن ضرر می رساند. درمان فوق موجب از بین رفتن آن بیماری می شود در نتیجه نباید خورده شود بلکه باید بیرون ریخته شود.
امیر مؤمنان علی علیه السلام در روایتی می فرماید: فُوتُ الْأَجْسَادِ الطَّعَامُ وَ قُوتُ الْأَرْوَاحِ الْإِطْعَامُ[13] یعنی قوت بدن ها غذای سالم و بهداشتی و حلال و طیب و طاهر است ولی خوراک روح انسانی، اطعام کردن است. اطعام به پدر و مادر، خویشاوندان، همسایه ها و نیازمندان و مانند آن برای روح انسان مفید است. البته باید همان غذای خوب و طیب و حلال و مفید را اطعام کرد. اطعامی که همراه با منت و توقع تشکر نباشد کما اینکه خداوند در مورد اطعام اهل بیت در قرآن می فرماید: ﴿إِنَّما نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُريدُ مِنْكُمْ جَزاءً وَ لا شُكُوراً﴾[14]
در روایت است که غذای شخص سخاوتمند را بخور ولی غذای شخص بخیل را نخور چون موجب درد و بیماری می شود. (چنین فردی چشم دیدن این را ندارد که ببیند که کسی غذای او را می خورد و در نتیجه نفرین می کند.)
در حدیث دیگری از امیر مؤمنان علی علیه السلام می خوانیم: وَ مَنْ تَوَاضَعَ قَلْبُهُ لِلَّهِ لَمْ يَسْأَمْ بَدَنُهُ مِنْ طَاعَةِ اللَّه[15] اگر انسان برای خداوند متواضع باشد، بدنش برای عبادت خداوند خسته نمی شود زیرا روح او متعالی است و به اهل بیت تمسک کرده است. هم جسم او از طینت اهل بیت است: شِيعَتُنَا جُزْءٌ مِنَّا خُلِقُوا مِنْ فَضْلِ طِينَتِنَا[16] و هم روح او: لِأَنَّا خُلِقْنَا مِنْ نُورِ اللَّهِ وَ خُلِقَ شِيعَتُنَا مِنْ شُعَاعِ نُورِنَا[17]
کسی که متواضع است فطرت توحیدی اش که تغییر ناپذیر است را فعال نگه داشته است و آن را زیر غبار جهل و غفلت مخفی نگاه نداشته است. وجدانش را نیز بیدار نگه داشته است و در نتیجه به اصل وجودش که همان اصل پاک و طاهر و طیب است برگشته است. چنین کسی که مرید است به مراد خودش که خداوند است رسیده است.
