< فهرست دروس

درس طب استاد ضیایی

89/01/28

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: دیفتری و ذات الریه

از جمله بیماری ها، بیماری سینوس ها، لوزه ها، ریه ها و قسمت صدری سینه است.

گاه پشت حلق ترشحاتی حس می شود و یا از بینی مواد زائدی خارج می گردد که غالبا این حالت با سرماخوردگی یا حساسیت های فصلی همراه است. همراه با حساسیت عواملی چون خارش چشم، اشک ریزی و آب ریزش شدید بینی رخ می دهد که برای قطع آن می توان از بخور سیاه دانه استفاده کرد و بخار آن را با بینی نفس کشید.

سیاه دانه که در روغن زیتون عمل آمده است اگر بعد از سرد شدن در بینی به مقدار چند قطره چکانده شود، سردردهای شدید را قطع می کند. همچنین است اگر با روغن سپند و سیاه دانه پیشانی را ببندند که فوائد مختلفی برای بدن دارد از جمله دردهای سینوسی را مداوا می کند.

اگر روغن سپند به آلت و بیضه و اطراف آن موجب نعوظ سخت و تقویت اعضاء تناسلی می شود و میل به جماع را زیاد می کند.

همچنین مالیدن روغن نرگس به آلت سختی و سفتی شدید آلت را خوب می کند.

یکی از بیماری های باکتریایی، دیفتری و ذات الریه است. دیفتری توسط یک نوع باکتری ایجاد می شود که بر اساس محل هایی از بدن که گرفتار این باکتری می شوند علائم آن نیز در افراد متفاوت است.

مکان هایی از بدن که گرفتار دیفتری می شوند عبارتند از: بینی، لوزه ها، حلق، حنجره، پوست و یا دستگاه تناسلی.

در کودکان تا سن دو سالگی شایع ترین نوع دیفتری این است که بینی آنها مبتلا می شود و سبب ترشح یک طرفه از یک سوراخ بینی شیرخوار می گردد.

در ما بقی افراد از انواع بیماری دیفتری، شایع ترین آن دیفتری حلقی است که به صورت گلودرد ظاهر می شود البته با آنژین گلو متفاوت است. در حلق فرد غشاء سفید رنگی ایجاد می شود که به مرور زمان خاکستری می شود. نوع خفیف آن طی هفت تا ده روز خوب می شود. در موارد شدید دیفتری سه عضو مهم بدن یعنی قلب، کلیه و سیستم عصبی را درگیر می کند.

در پنج تا ده درصد موارد، دیفتری شدید حلقی موجب مرگ بیمار می شود.

علائم دیفتری حلقی عبارتند از:

گلو درد

غشاء سفید یا خاکستری در حلق

بزرگ شدن غدد لنفاوی گردن که موجب تورم گردن شده و به گردن گاوی معروف است.

فلج شدن کام نرم دهان که در نتیجه فرد در بلع غذا کمی دچار مشکل می شود.

تب خفیف

گرفتگی صدا

سرفه

 

برای پیشگیری از بیماری دیفتری باید واکسن آن را در پنج نوبت تزریق کرد:

در یک و نیم ماهگی نوزاد

در سه ماهگی

در چهار و نیم ماهگی

در پانزده ماهگی

در شش سالگی

اگر کسی به بیماری دیفتری مبتلا شد در پزشکی جدید از آنتی بیوتیک خاصی به نام آریترومایسین و ضد سم اختصاصی دیفتری استفاده می شود.

شیر گاو تازه و کم چرب با عسل استخودوس و عسل آویشن شیرازی برای این بیماران در صبح مفید است.

 

بیماری ذات الریه:

چنین کسی بافت های ریوی اش به باکتری مبتلا می شود. برای درمان آن به آنتی بیوتیک نیاز است. کسانی که از دخانیات و مواد افیونی استفاده می کنند و یا کسانی که پیر و سالخورده هستند و کسانی که مبتلا به نقص ایمنی بدن مانند قند، ایدز و یا سرطان هستند بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند.

کسانی که در بیمارستان برای مدتی بستری بوده اند در معرض ابتلاء به ذات الریه ی شدید هستند.

علائم بیماری ذات الریه:

سرفه همراه با خلط سبز یا زید

تب و لرز که غالبا لرز علامت عفونت داخلی است.

در موارد ذات الریه های شدید آسم با درد قفسه ی سینه و یا درد قفسه ی سینه به تنهایی وجود دارد.

برای تشخیص این بیماری دو راه عمده وجود دارد:

اول اینکه از بیمار، از قفسه ی سینه رادیوگرافی گرفته می شود که برای تشخیص دقیق بیماری و نوع آنتی بیوتیکی که باید مصرف کند نقش اساسی دارد.

دوم آزمایش خون و شمارش گلبول های قرمز و کشت خلط سینه و گلو تا نوع میکروب خاص فرد را تشخیص دهند. این کار برای اینکه مشخص شود ذات الریه در فرد ویروسی است یا میکروبی و شناخت نوع آنتی بیوتیکی که آن را از بین می برد مفید است.

برای تحقیق بیشتر می توان به دائرة المعارف پزشکی خانواده تألیف دکتر فرهاد همت خواه ص 119 مراجعه کرد.

همچنین در کتاب روش تشخیص بیماری ها تألیف هارولد فریدمن که ترجمه شده است ص 243 بحث پنومونی که همان بیماری ذات الریه است مطالبی وجود دارد.

پنومونی که بر اثر آسپیراسیون ایجاد شده می تواند تمام سگمان های دو ریه را مبتلا سازد. با این حال به طور شایع، در تحتانی ترین قسمت های ریه دیده می شود.

در پنومونی باکتریال سگمان های ریوی به طور غیر قرینه مبتلا می شود.

در پنومونی ویروسی معمولا ریه های قرینه تر و به صورت منتشر را درگیر می سازد.

درمان بیماری ذات الریه بستگی به وضعیت عمومی بیمار و سن او و شدت بیماری دارد. در بیماران جوان که حال عمومی نسبتا خوبی دارند نیاز به بستری شدن در بیمارستان نیست و طبق دستور پزشک معالج از آنتی بیوتیک های خاصی استفاده می شود. البته باید دقت داشت که نباید خوددرمانی کرد.

در بزرگسالان و میان سالان در مدت زمانی که فرد مبتلا به ذات الریه است باید از دخانیات و مواد افیونی پرهیز کند. همچنین باید از بخور مانند بخور سپند (که آبریزش بینی را قطع می کند.) و بخور اوکالیپتوس (که راه های هوایی ریه که برونش ها هستند و سینوس ها را باز می کند و بینی کیپ را خوب می کند.) و بخور گل استوخودوس (که تجمع مایعات اضافی بدن را در قسمت فوقانی و مغز خشک می کند.) استفاده کنند.

کسانی که سنشان بالای شصت و پنج سال است برای پیشگیری از ابتلاء به این بیماری و کسانی که سابقه ی بیماری تنفسی مزمن مانند برونشیت مزمن دارند که در آنها حبابچه های هوایی به صورت مزمن ملتهب شده است و همچنین در بیماران ضعیف و کسانی که با عمل جراحی طحال آنها برداشته شده است همه می توانند از واکسن ضد ذات الریه به نام پنوموواکس استفاده کنند که البته آن هم باید با تجویز پزشک متخصص باشد.

 

BaharSound

www.baharsound.ir, www.wikifeqh.ir, lib.eshia.ir

logo