< فهرست دروس

درس طب استاد ضیائی

88/07/27

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع: آنتی اسیدها
آنتی اسیدها داروهایی هستند که برای مقابله با ازدیاد اسید معده به کار می روند و اسید معده را خنثی می کنند.
انواع آن اعم از قرص، شربت، آمپول و کپسول در زمره داروهای شیمیایی یافت می شود.
بهترین نوع آن جوش شیرین است که همان بی کربنات سدیم می باشد. البته جوش شیرین موجب زخم معده می شود.
همچنین شربت هیدروکسید منیزیم که از داروهای شمیایی است که علاوه بر رفع اسید، ایجاد اسهال می کند و یبوست را برطرف می کند و از جمله داروهای خوب محسوبم می شود.
از دیگر داروهای شیمیایی ضد اسید، شربت یا قرص آلومینیوم جی است که برعکس داروی قبلی عمل می کند یعنی اسهال را برطرف می کند و ایجاد یبوست می کند. البته اگر هر دو دارو یا یکی از آنها به صورت مداوم مصرف شود بدن انسان به آن عادت کرد و ضریب مسمومیت ناشی از مصرف آن در بدن بالا می رود.
سایمتیدین، رانیتیدین و فاموتیدین با کنترل تولید اسید معده از تولید بیش از حد اسید در معده جلوگیری می کنند.
داروی شیمیایی جدید به نام امپرازول آمده است که به طور کامل از ترشح اسید معده جلوگیری می کند و به عنوان انقلابی در داروهای آنتی اسید محسوب می شود.
زنان حامله که ویار شدید دارند که از دو ماهگی به بعد است و همچنین کسانی که تخمه، توده و یا ترشا دارند و یا اسید معده اشان زیاد است و یا برگشت اسید معده به مری دارند می توانند از طب سنتی و طب المعصومین نیز استفاده نمایند. از جمله خوردن سیب تازه با پیوره یعنی تفاله ی آن است و آن اینکه بعد از هر غذا از آن بخورند. اگر کسی یبوست دارد و یا نفخ شکم دارد بهتر است که از آب سیب استفاده کند و تفاله ی آن را نخورد.
از سیب قوی تر در رفع ویار و ریفلاکس معده سیب زمینی است که می توان آب آن را نیز بعد از رنده کردن گرفت و یک قاشق غذاخوری از آن استفاده کرد. این دارو بلافاصله اسید معده را خنثی می کند. همچنین است یک عدد سیب زمینی آب پز با نمک البته اگر کسی معده ی استرسی دارد باید کمی نمک نیز استفاده کند که سیب زمینی با نمک برای او مفید است.
اگر کسی علاوه بر اسید معده زخم اثنی عشر و زخم معده دارد که در نتیجه مدفوع او قهوه ای پررنگ یا سیاه قیری است او بعد از غذا یک عدد سیب زمینی آب پز یا آب آن و یا سیب درختی و یک قاشق چایخوری موملایی شیرین بیان را استفاده کند. البته زیاد خوردن آن ایجاد مسمومیت می کند و روزی یکی دو بار بیشتر نباید مصرف شود. البته باید دقت داشت که اگر کارخانه ای باشد و اسانس شیمیایی داشته باشد این اسانس خود یک نوع عامل ازیاد اسید است.
اگر کسی معده اش استرسی است و در نتیجه معده اش غذا را قبول نمی کند در طب جدید محتویات معده را به روده متصل می کنند تا غذا به آن راه یابد البته چون مریض نمی تواند چیزی بخورد و یا بیاشامد با سرنگ خاصی به نام گاواژ محتوایات غذایی را از طریق آن شلنگ خاص (که با جراحی کار گذاشته شده است) وارد روده می کنند تا از جدار روده ی کوچک جذب بدن شود و وارد دستگاه گردش خون شود.
این حال را به مدت سه تا چهار ماه انجام می دهند و البته بعد از بیست تا بیست و پنج روز کم کم به مریض توصیه می کنند که کم کم از مایعات استفاده کند تا معده به آن عادت کند.
در اصول طب داخلی هاریسون جلد یک و در جراحی کارنت مبحث تکنیک های جراحی دستگاه گوارش به این نوع عمل اشاره شده است.
کسانی که زیاد ترشی، توده و تخمه می کنند و دل آشوب دارند مختصری در اول و آخر غذا از نمک استفاده کنند و هر وقت در طول روز و شب اگر به این حال مبتلا شد مختصری اگر نمک بخورد خوب می شود.

فرمایشان امام صادق علیه السلام در تفسیر قرآن حول شش محور دور می زند.
یکی تفسیر قرآن به قرآن است. مانند دفع شبهات مذاهب ساختگی که امام صادق علیه السلام از راه این نوع تفسیر آنها را جواب داده است. سید مرتضی در کتب امالی خود مطالبی از این قبیل را از حضرت نقل می کند.
دوم تفسیر واژه های قرآن است. مثلا کسی از حضرت معنای شاکله را در آیه ی ای از قرآن می پرسد و حضرت می فرماید: شاکله به معنای نیّت است. یعنی کارهایی که در بدن انجام می گیرد یا بدون اختیار و تمام اتوماتیک است مانند ضربان قلب. گاه نیمه اتوماتیک است مانند تنفس که گاه انسان مثلا برای قرائت و امثال آن می تواند مقدار نفس خود را کنترل کند و گاه تمام اختیاری است ماندن افعال و نیّات انسان ها. همین اعمال اخیر است که موجب ثواب و عقاب می شود. امام صادق علیه السلام نیز شاکله را به معنای نیّت تفسیر می کند که همان قسم اخیر است. یعنی گاه انسان عملی را از روی ریا، سمعه و یا خالصا لوجه الله انجام می دهد و گاه به نیّت های دیگر.
محور سوم از تفسیر ایشان بیان سبب نزول آیات است. یا مثلا می فرماید: انفاق ذکر شده در سوره ی انسان مربوط به امام علی علیه السلام و اهل بیت ایشان بوده و از نوع ایثار بوده است. یا مثلا می فرماید: جریان انفاق و صدقه دادن در رکوع مربوط به عمل امیر مؤمنان علی علیه السلام در حال رکوع بوده است. البته دادن صدقه در نماز منافات با نماز ندارد زیرا اولا عمل کثیر نیست که موجب بطلان شود و از طرفی این عمل صدقه نیز خود عملی الهی بوده است و با عمل نماز همخوانی داشته است.
محور چهارم در تفسیر امام صادق علیه السلام ایجاد تشکیکات و پاسخ گویی به شبهات است مثلا در تفسیر ﴿ادْعُوني‌ أَسْتَجِبْ لَكُمْ[1] علل عدم استجابت دعا نظیر مال حرام عدم مصلحت در انجام دعا و غیره را بیان می کند و این شبهه که چرا گاه دعاهای انسان مستجاب نمی شود را توضیح می دهد. یا اینکه می فرماید: قبل از دعا باید خداوند را حمد کرد و نعمت های خداوند را برشمرد و یا قبل و بعد از دعا صلوات فرستاد. یا اینکه گاه دعا در زمانی خاص مانند سحرگاه و یا هنگام نزول باران بیشتر در معرض اجابت قرار دارد. یا اینکه انسان به والدین خود در زمان حیات و بعد از وفات نیکی و خیرات کند و خشنودی ایشان و دعا برای انسان در معرض استجابت است.
محور پنجم در تفسیر حضرت تفسیر ابهامات قرآن مانند تفسیر حروف مقطعه و یا تفسیر متشابهات قرآن و تفسیر ناسخ و منسوخ و باطن های قرآن.
محور ششم تفسیر آیات است. ائمه در موارد مختلفی روایاتی در مورد تفسیر قرآن دارند.

BaharSound

www.baharsound.ir, www.wikifeqh.ir, lib.eshia.ir

logo