درس مهدویت استاد طبسی

موضوع: سرنوشت یهود در عصر ظهور

16. معجم الأحاديث الإمام المهدي ^{علیه‌السلام}، ج‌7، ص318

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ شَمُّونٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْأَصَمِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْقَاسِمِ الْبَطَلِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ^{علیه‌السلام}

بعضی گفته‌اند ایشان ضعیف است امّا به نظر ما با توجه به کثرت روایات (تا 6000 گفته شده) از ایشان در کتب اربعه تضعیف او صحیح نیست.

أبو جعفر، بغدادي‌، واقف‌، ثم‌ غلا، و كان ضعيفا جدا، فاسد المذهب. و أضيف إليه أحاديث في الوقف، و قيل فيه. فأما من ذكره‌ فإن أبا عبد الله بن عياش حكى عن أبي طالب الأنباري أنه قال: حدثني الحسين بن القاسم بن محمد بن أيوب بن شمون قال: حدثني محمد بن الحسن قال: سمعت أبا الحسن موسى ^{علیه‌السلام} يقول‌: من أخبرك أنه مرضني و غسلني و حنطني و كفنني و ألحدني و قبرني و نفض يده من التراب، فكذبه. و قال: من سأل عني فقل حي و الحمد لله. لعن الله من سئل عني فقال مات. و عاش محمد بن الحسن بن شمون مائة و أربع عشرة سنة.[1]

او بغدادی و از واقفیه است سپس غلو کرد و جدا ضعیف است، مذهب او فاسد است. و محمد بن حسن روایت کرده که شنیدم امام موسی ^{علیه‌السلام} می‌فرماید: کسی که تو را خبر دهد که من مریض‌داری مرا کرده و مرا غسل داده و حنوط کرده و کفن کرده و لحد مرا گذاشته و مرا دفن کرده پس او را تکذیب کنید، و فرمود: کسی از من سوال کرد پس بگو او زنده است شکر خدا، خدا لعنت کند کسی که اگر از من سوال شود بگوید: او از دنیا رفت.

و روى عنه عبد الله بن جعفر الحميري. كامل الزيارات: الباب (59)، في أن من زار الحسين ^{علیه‌السلام} كمن زار الله في عرشه، الحديث (11). بقي الكلام في جهات: الأولى: أن محمد بن الحسن بن شمون محكوم بالضعف، لقول النجاشي إنه كان ضعيفا جدا، فاسد المذهب، المؤيد بما عن ابن الغضائري، من أنه غال، ضعيف، متهافت، لا يلتفت إلى مصنفاته، و سائر ما ينسب إليه.[2]

و عبد الله بن جعفر حمیری از او روایت کرده: کامل الزیارات باب 59، در مورد اینکه هر کسی که حضرت حسین ^{علیه‌السلام} را زیارت کند مانند کسی است که خداوند را در عرش زیارت کند، امّا کلام در جهاتی باقی می‌ماند: اینکه محمد بن حسن بن شمون محکوم به ضعف است به جهت قول نجاشی که گفت: او جدا ضعیف است و مذهب او فاسد است که این تأیید می‌شود به قول ابن غضائری که گفت: او غالی و ضعیف است و به مصنفات او اعتنائی نمی‌شود.

بصري، ضعيف‌ غال‌ ليس بشي‌ء. روى عن مسمع كردين و غيره. له كتاب المزار، سمعت ممن رءاه فقال لي: هو تخليط.[3]

ضعيف‌، مرتفع‌ القول‌. له كتاب في الزيارات، ما يدلّ على خبث عظيم، و مذهب متهافت. و كان من كذابة أهل البصرة[4]

او ضعیف و غالی است و برای او کتابی در زیارات است که دلالت بر خباثت فراوان او می‌کند و مذهب او متناقض است و از دروغگویان اهل بصره است.

ظاهر كلام النجاشي أنه ليس بشي‌ء أنه ضعيف في الحديث، فلا اعتماد على‌ رواياته‌.[5]