< فهرست دروس

درس خارج اصول آیت الله هاشمی شاهرودی

88/12/22

بسم الله الرحمن الرحیم

 دفع شبهه
 شهيد صدر (ره) با توجّه به پنج مقدّمه مذكور، متوجّه نكته ای شده اند كه سبب اشكال جديد شده ولذا بعد از آنكه مفصّلاً فرمودند معنای حرفى، واقع ربط است تعبير را عوض كرده و می گويند حروف ربط تحليلی هستند نه ربط واقعی و برای اين مطلب اضافی يك برهان اقامه می كنند كه چون معنای حرف برای واقع نسبت و ربط بين دو مفهوم به حمل شايع (نه مفهوم نسبت) می باشد و قبل از وجود، تقرّر ماهوی ندارد و در طول وجود طرفين واقع ربط موجود می شود چنانچه واقع ربط ظرفيّتی باشد كه امر محالی خواهد بود زيرا ظرفيّت بين دو جوهر شكل می گيرد نه بين دو وجود ذهنی و اصلاً وجود ذهنی از عوارض نفس است و معنايی ندارد يكی از آن دو وجود ذهنى، مظروف ديگری قرار گيرد و اين محال است. اگر هم واقع ربط و نسبت به معنای «مفهومِ ربط» باشد كه اين ربط نيست و همين طور اگر نسبت ديگری غير از نسبت ظرفيّت - كه ميان دو جوهر شكل می گيرد - باشد تواند از نسبت مباين با خود حكايت كند و قابليّت حكايت از نسبت ظرفيت را ندارد چون نه تقرّر ماهوی دارد كه حمل اوّلی اش عين آن باشد (شبيه اسماء) و نه مماثل با آن است ولو نسبت واقعی ميان دو عَرَض قائم به نفس تصوير هم داشته باشد تواند از ظرفيّت جوهری در جوهرِ ديگر حكايت كند.
 اين شبهه پيش می آيد كه توان گفت حروف برای نسب و ربط واقعی در عالم ذهن و ميان وجودات ذهنی وضع شده است چون آن ربط ذهنی مثل ربط خارجی نيست بلكه با آن مباين است بنابراين توان گفت معانی حروف، نسب واقعی ذهنی است كه به حمل شايع ربط در ذهن باشد.
 
 
 

BaharSound

www.baharsound.ir, www.wikifeqh.ir, lib.eshia.ir

logo