موضوع: نظر سوم/ لواحق قسم/ مساله هشتم

 بحث در مساله هشتم بود که آیا قضاء برای شبی که زن را طلاق داده، لازم است یا خیر.

 حال باید گفت این بحث قضاء در جایی است که قضاء امکان داشته باشد.

 جواهر در همین ارتباط می فرماید: «وكيف كان فمن المعلوم أن وجوب القضاء مع إمكانه وإلا فلا، كما إذا لم يبت في ليلتها عند واحدة من الباقيات أو أنه فارق التي باتها عندها وتزوج بجديدة مع المظلومة، أو نحو ذلك، فإنه لا يتمكن من القضاء ما دام تحته أربع زوجات، لاستيعاب حقوقهن الليالي». [1]

 می فرمایند: این بحث وجوب و عدم وجوب قضاء درجایی است که قضا ممکن باشد. اما اگر مثلا جایی که چهار زن دارد و زن چهارم را طلاق می دهد، و این شب را نزد هیچکدام از زنهای دیگر هم نرود و یا نزد یکی از زنها ماند و او را صبح طلاق داد و زن جدیدی گرفت و زن چهارم را هم دوباره عقد کرد، در اینجا چهار زن دارد و چهار شب، در اینجا دیگر تمکن از قضاء ندارد و زمانی برای قضاء وجود ندارد. چون حقوق این چهار زن، تمام چهار شب را شامل می شود چیزی باقی نمی ماند.

 التقریر العربی

 اقول:

 هذا البحث فیما اذا کان یمکن القضاء و الا فلامجال للبحث، کما صرح به صاحب الجواهر، نصه: «وكيف كان فمن المعلوم أن وجوب القضاء مع إمكانه وإلا فلا، كما إذا لم يبت في ليلتها عند واحدة من الباقيات أو أنه فارق التي باتها عندها وتزوج بجديدة مع المظلومة، أو نحو ذلك، فإنه لا يتمكن من القضاء ما دام تحته أربع زوجات، لاستيعاب حقوقهن الليالي». [2]